Broken Age
Deze keer een combo van 3 Indie reviews en Broken Age gaat de spits afbijten. Dit spel had ik niet gevolgd tijdens de Kickstarter, maar helaas pas rond release kwam deze titel op mijn pad. Had ik hem eerder gezien dan had ik zeker ook een steentje bijgedragen (niet dat het nodig was want er is een record bedrag opgehaald 😉 ).
Bij het zien van de trailer was ik meteen verliefd op de look & feel van het spel, ik had toen nog geen idee dat grote namen als Elijah Wood & Jack Black de voice cast vormden. Voor mij was het spel dat een instant goed gevoel gaf en ik wilde ook zeker kijken of dit gevoel bleef tot het einde.
Voor mij is Stacking (een andere productie van Double Fine), een fantastisch voorbeeld van wat een spel kan doen met iemand. Ik was meteen verliefd en heb tot aan het einde genoten. Maar als ik vol liefde het spel aan anderen liet zien zag ik hoe hun interesse na 15 tot 30 minuten spelen overging naar irritatie omdat het allemaal zo lang duurde.
Hoe mooi en leuk een spel er ook uit ziet, de speler moet van het genre spel houden om hem of haar te boeien tot het einde. En bij point & click spellen zal er geen adrenaline gaan spelen om je hooked te krijgen…het gaat dan echt om het spel zelf…het verhaal….en de graphics.
Maar terug naar Broken Age…we starten het spel met een gedeeld scherm…en de speler krijgt de keuze te spelen als de tienerjongen Shay Volta of als tienermeisje Vella Tartine. De werelden waar beide tieners in leven is totaal anders…en het is dan ook onduidelijk wat ze met elkaar te maken hebben. Je kunt tijdens het spelen switchen naar het andere verhaal….maar het blijven 2 op zich zelf staande verhalen…tot aan het einde.
Daar waar Shay leeft op een ruimteschip waarbij zijn ouders geen mensen zijn maar AI’s die het schip besturen en hem behandelen als een peuter…daar speelt Vella’s leven af in een mooie wereld met een familie die van haar houdt en oh ja……die haar op haar verjaardag wil offeren aan Mog Chothra 🙁
Zoals je kunt raden weet Vella te ontsnappen aan haar offering (anders was haar verhaal wel erg kort geworden 😉 ) maar ze gaat verder in haar missie…ze wil een einde maken aan alle Maiden Feasts in alle steden door Mog Chothra te doden.
In haar tocht komt ze langs Meriloft. Een dorpje in de wolken waar de offering al is geweest en (na wat puzzelwerk) weet ze haar weg te vinden naar Shellmound. Daar moet de plechtigheid nog plaatsvinden….dus ze heeft nog een kans om een einde te maken aan de ellende van alle tienermeisje die “gekozen” worden (alhoewel het lijkt dat alleen Vella er een echt probleem mee heeft).
Shay’s leven heeft alles behalve spanning. Zijn overbezorgde AI moeder, die als zon overal meekijkt wat hij doet en waar hij is, heeft maar 1 missie….en dat is Shay veilig houden op het ruimteschip. En dan wordt een leven al snel saai en voorspelbaar….als je niets mag en nergens heen kunt.
Ze proberen het wel, dat moet je ze nageven….er zijn een soort van trainingsmissieruimtes ingericht waarin Shay zijn speelgoedvriendjes kan redden van een “ramp”. Zoals een lawine bij een ijs/snoep/slagroom berg of een treinrit die fout kan gaan als je niet voor een nieuwe rail zorgt. Wat alleen blijkt….is dat er alleen deze missies zijn…dus je krijgt een soort van Groundhog Day ervaring.
Door het afwijken van het protocol waar Shay (en jij als speler) aardig verveeld van raken kom je in een ander gedeelte van het schip en maak je kennis met Marek. Marek is iets of iemand die in een wolvenpak loopt en totaal onbekend voor de digitale ouders verblijft aan boord.
Het is Marek die je triggert het echte avontuur op te zoeken en als je eenmaal zover bent…dan verteld hij je totaal andere dingen die je ouders voor je verborgen hebben gehouden. Hoe er een soort van oorlog gaande is….en dat jij, met behulp van de mechanische armen aan het schip, hulpeloze wezens op andere planeten kunt redden van hun ondergang.
Hoe Vella & Shay verder gaan in het verhaal wil ik aan jullie overlaten, want het is echt de moeite waard het te ontdekken. Ook welke rol ze beiden spelen in een groter geheel….en welke rol Marek en Mog Chothra innemen. Een antwoord op alles krijg je alleen niet…want alleen Act 1 is op dit moment nog te spelen helaas. We hopen dat Act 2 er dus ook snel aankomt.
365Gaming Verdict: 8,5
365Gaming KinderJury
Ik heb het spel niet zelf gespeeld want het was op de computer en daar kan ik niet zo goed mee gamen, maar ik heb wel bijna alles gezien. Ik vond het echt een heeeel leuk spel om te zien, het zag er zo mooi uit. De wereld van Vella vond ik het leukste, helemaal bij de vogels in de wolken 😉
Het is niet eng gemaakt en ziet er echt grappig uit! Ik moest erg lachen in het begin, omdat Shay in een kinderstoel zit en allemaal peuterspeelgoed heeft.
Het is wel allemaal in Engels, dat is wel jammer. Maar mama heeft verteld wat alles is. Misschien dat ze een volgende keer ook Nederlands hebben, dan zou wel leuk zijn.
Ik geef het 4 van 5 sterren!
Randal’s Monday
One ring to rule them all….or to curse them all…en nee, het gaat niet over “My Precious” maar een ring die Randal ook een Groundhog Day ervaring geeft. Hij blijft de maandag overnieuw beleven nadat hij de ring van zijn vriend Matt verkoopt…met alle ellende die er bij een maandag horen en de extra ellende die de vloek met zich meebrengt.
Hij doet er van alles aan om de ring weer terug te krijgen in de hoop zijn eigen leven weer op de rit te krijgen…de zelfmoord van Matt te stoppen en nog belangrijker…het einde der tijden tegen te gaan.
Tijdens dit avontuur krijgt de speler een regen aan quotes/cameo’s uit allerlei Geek Cultures. Van comics, series, films, games tot wat er maar voor de Geeks is uitgebracht de afgelopen 30 jaar 😉 Dit aspect zal de ene gamer aanspreken en de zwartgallige humor eromheen…en de ander zal dit weinig doen. Voor een spel als dit zal het verdict dan ook extreem afhangen of je wat met de Geek (pop)Cultures hebt.
Want als je deze weghaalt en de hoeveelheid (vaak nutteloze) conversaties, dan blijven alleen de point & click puzzels over. En ja….die zijn nu ook weer niet de allerbeste moet ik wel toegeven. Erg vaak had ik geen idee wat ik moest doen en was het maar een kwestie van proberen.
Gelukkig is er een hint optie, waarbij je helaas katten moet offeren om een hint te krijgen (een voorbeeld van de zwartgallige humor 😉 ). Grappig is dat als je zelf iets hebt uitgevonden zonder de hints, dat deze toch in de logging worden gezet. Dus de hints worden dan een soort van verslag achteraf met alles dat je gedaan hebt.
Zowel de hoofdpersoon als menig van de andere characters die je tegenkomt along the way zijn eerder irritant dat leuk. Dus de meesten mensen zullen geen binding krijgen snel…maar ook daar geldt, als iemand dit juist leuk vindt om te doen (denk aan het slechte pad volgen bij de RPG’s) dan kan het spelen als een kleptomane sociopaat met Borderline (en weet ik niet wat nog meer wat hem zo’n beetje de slechtste vriend ooit maken) best wel leuk zijn 😉
Het is daarom erg lastig om een verdict te geven over een spel als dit. Ik kan me vinden in de slechte eindresultaten maar ook wel in goede. Het komt er bij dit soort spellen echt op neer dat je er van houdt of ze haat.
Zelf heb ik erg veel met de Geekiness in het spel, en ook de humor is met vlagen erg leuk. Maar mijn antipathie voor Randal groeide bij elke scene en daardoor kreeg ik steeds minder zin om alle dialogen ook echt te volgen en werd het meer klikkerdeklik (is het nu nog niet klaar 😉 ).
Ik zou mensen wel willen aanraden wat video’s te zoeken van de gameplay om te kijken of het spel je wel of niet gaat liggen. Het is zeker een kijkje waard en wie weet val je er meteen voor.
365Gaming Verdict: 6,5
Shiflings
365Gaming Kinderjury Review
Het was al best wel lang geleden dat mama mij een filmpje had laten zien van dit spel. Ik vond het zo grappig dat je scheetjes moest laten om de puzzels te doen ;). Ik was het spelletje eigenlijk al helemaal vergeten toen hij op de PS4 kwam.
Het ziet er allemaal zo leuk uit met heeeeel veel kleuren, het is erg vrolijk op de planeten waar je bent. Je bent eigenlijk 2 aliens, een groene en een paarse. De paarse is een beetje oenig en hij drink de cola waar je scheetjes van moet laten. Omdat je aan elkaar vastzit met een slang kun je om de beurt groter worden door de scheetjes en dan kun je bv hoger springen of op de andere springen die dan een trampoline is 😉
Ik was eerst begonnen om alleen te spelen, maar dat is toch wel heel erg lastig hoor! Er waren ook een paar andere kinderen geweest om mee te helpen omdat je dit spelletje toch eigenlijk wel samen moet spelen, maar die vonden het soms ook wel erg moeilijk.
Ik vind dat je eigenlijk toch wel een papa of mama of grotere broer of zus erbij moet hebben als je nog zo oud bent. Want die snappen het soms toch wel wat beter. Mama kan niet zo goed springen, dus niet alle grote mensen kunnen het spelletjes goed hoor 😉
Je hebt een paar planeten waar je bent, maar eigenlijk lijken ze wel een beetje op elkaar. Omdat je toch wel veel hetzelfde doet valt het niet altijd op waar je bent als ik eerlijk ben. We vonden allemaal de aliens erg grappig, misschien hadden we daar meer van moeten zien, dan was het misschien nog langer leuk.
Ik snap ook niet waarom ze eigenlijk op de TV zijn, ze zijn eigenlijk gewoon werkers die alles moeten fixed en schoonmaken…dus het is een beetje gek dat ze in een show zijn die mensen op de TV volgen.
Als je wel dit soort spelletjes goed kunt doen, dan kun je ook spelen met een soort van race. Dan moet je alles nog een keer doen maar erg snel. Dat hebben wij niet gedaan, dat vind ik helemaal niet leuk, het was al soms veel te moeilijk.
We hebben ook niet alles gedaan hoor, het was na een tijd niet meer zo leuk om te blijven doen, maar ik ga het nog wel spelen hoor, want de scheetjes blijven leuk!
Wij geven het 3 sterren omdat het toch wel moeilijk is soms en ook weer niet zo leuk is dat je het de hele tijd wil doen. De aliens zijn erg grappig, maar ze doen eigenlijk te weinig om echt heel leuk te zijn.
