De meeste gamers kennen Ubisoft van onder andere de Assassin’s Creed reeks, met daarnaast de aankomende hoogvlieger Watch_Dogs. Maar men vergeet dan vaak de leuke en kleinere games van een studio, Child of Light is zo’n game. Want juist deze arcade met “JRPG-look & een vleugje indie” zal er voor zorgen dat Ubisoft een heleboel gamers voor zich zal winnen naast de gamers die al hooked zijn aan de AAA games.
We bevinden ons in Oostenrijk in het jaar 1895, de storyteller vertelt het verhaal over het roodharige prinsesje Aurora en haar vader de Koning van Lemuria. Naar het overlijden van de Koningin vindt de vader van Aurora een nieuwe liefde en ook al wordt de rol van deze “stiefmoeder” niet benadrukt, toch lijkt het verhaal deels op dat van Doornroosje. Want ook al is er geen wiel waar Aurora zich aan prikt, toch valt ze in een soort van coma-slaap. En terwijl haar vader treurt bij haar koude lichaam, “ontwaakt” Aurora in een onbekende wereld voorbij deze aarde. En in deze wereld begint dan ook het grootse avontuur van Child of Light.
Door de wereld te verkennen leer je betoverde mensen kennen die je vragen om ze te helpen waardoor ze de betovering kunnen verbreken, dit kun je doen door het verzamelen van diverse items, maar ook een bepaald gebied uitkammen en alle monsters te verslaan die je maar tegenkomt, dit zodat de mensen rustig terug kunnen keren. Bij het helpen van deze mensen gaan ze achter je staan en helpen ze je tijdens de zoektocht naar de eindbaas in het spel. Hierbij kunnen ze je soms echt meehelpen om bepaalde gebieden te bereiken, maar ook geven ze je soms hints die verborgen zijn in rijmschema’s, iets waardoor je de tekst soms twee keer moet lezen om het goed te snappen.
Zo begin je in een donker bos en ga je via diverse locaties, van verschillende dorpen, ondergrondse grotten stelsels naar het kasteel van je vader. En al gaandeweg leer je meer mensen kennen en zullen ook sommige bij je aansluiten om het kwaad te bestrijden. Het voordele van een grotere crew is dat iedereen zijn eigen kwaliteiten heeft en dat je deze kunt gebruiken om de strijd tegen de monsters te winnen. Naast het feit dat iedereen zijn eigen kwaliteiten heeft kun je ook nog bij elke level up punten wegzetten in zogenaamde skill trees, ook hierbij heeft iedereen zo zijn of haar eigen sterke punten die worden ontgrendeld. Dit allemaal om het verhaal tot een goed einde te brengen.
De sfeer die word neergezet is een perfecte setting van een folklore die goed is uitgewerkt, gecombineerd met een mooi sprookje. Dit alles vind ik nog meer charme krijgen dankzij het feit dat de gehele game, alle dialogen, rijment zijn gemaakt.
Aurora speelt de hoofdrol in het verhaal, ze is de dochter van de koning en bevind zich in de droomwereld. Hierin gaat ze op zoek naar de bron van het kwaad dat er in de wereld heerst, dit doet ze samen met de vriendelijke vuurvlieg Igniculus. Hij is er niet alleen maar om Aurora te helpen met het overleven in de droomwereld vol met bedreigingen.
Samen loop je deze 2D Puzzle Platform JPRG door, die op een heel erg hoog niveau komt als het gaat om de grafische kant van het verhaal. Wie zien dan ook een combinatie dat lijkt op shell shaded, maar ook een artistieke kant die moeilijker te omschrijven is dan ik dacht. Maar ik weet wel dat deze combinatie er voor zorgde dat ik helemaal verslaafd raak aan de game. Naast al deze mooie omgevingen en grafische hoogstandjes is het verhaal ook op een hele leuke manier in elkaar gezet, het verhaal rijmt namelijk vanaf het begin tot aan het eind. Hierbij moet je over het algemeen aan een simpel ABBA of ABAB rijmschema denken, maar het blijft wel lekker dromerig en past dan ook perfect in het verhaallijn.
In deze mooie zweverige wereld moet je natuurlijk ook nog wel wat opdrachten uitvoeren en is het niet alleen maar wat je leuk lijkt om te doen, je moet zo op zoek gaan naar de reden waarom je nu in deze droomwereld verblijft. Maar ook wat je er aan moet doen om het tegen te gaan. En terwijl je dat doet moet je met ‘monsters’ of ‘demonen’ vechten. De manier van vechten is turn-based en heeft dan ook veel weg van een gemiddelde JRPG.
Je hebt een bepaalde tijd nodig om jezelf op te laden, daarna kun je rustig je attack uitkiezen en deze uitvoeren. Nu is het zo dat iedereen in hetzelfde combat systeem meedraait, dus ook al mag je eerder een keuze maken voor je attack, als jij een zware en lange attack kiest en de demoon een snelle, lichte of korte attack, dan zal deze altijd eerder kunnen toeslaan dan jou. Dus het is niet alleen maar even simpel op een knopje drukken, je moet ook inschatten wat je allemaal kunt verwachten van de rest.
Naast je attack heb je nog meer opties tijdens het gevecht, je kunt wisselen tussen je verschillende party members, maar je kunt ook kiezen voor een potion die je health versteld of juist je magic hersteld. Naast alleen maar simpel kiezen heb je ook hier weer verschillende opties en mogelijkheden. Want naast je health en magic is er natuurlijk ook nog de optie om jezelf sneller te laten aanvallen, de demoon een vertragingsmiddel te geven, et cetera, et cetera. Al met al een hele leuke afwisseling en toch moet je regelmatig echt oppassen wat je precies gaat doen.
Zoals we al zeiden heb je naast Aurora ook nog de vriendelijke vuurvlieg Igniculus. Naast het feit dat Igniculus alleen maar een guide voor je is doet hij dus nog veel meer dan alleen maar dat. Hij geeft je namelijk ook regelmatig tips en trucs over hoe je bepaalde items kunt gebruiken tegen bepaalde demomen, sommigen kunnen namelijk goed tegen vuur, anderen weer tegen licht. En zo word het voor jezelf ook beetje bij beetje duidelijk wat je moet doen en in welke situatie je toverspreuken moet gaan gebruiken of juist zou moeten gaan vluchten.
Naast dit alles kun je met Igniculus ook nog tegen de vele bloemen aanvliegen in de game. Hiermee kun je zijn energie opladen en met het heldere licht kun je jezelf genezen of vijanden verblinden. Enige wat als minder leuk kan worden beschouwd is dat je een co-op funtie hebt in de game, hierbij zal één persoon al het vechten doen en de ander zal alleen maar rond vliegen met Igniculus, iets wat leuk is voor 10 minuten, maar daarna zal de lol er wel snel vanaf zijn lijkt mij.
Conclusie
Child of light is een prachtig verhaal die zich afspeelt in een droomwereld waar weinig games zich aan kunnen meten. Naast het prachtige verhaal, taaltechnisch en qua verhaallijn, kun je genieten van de vele vreemde personen die je tegenkomt in de game. En dit alles om ervoor te zorgen dat de wereldvrede word hersteld. Terwijl je dit doet kun je er voor kiezen om met iedereen het gevecht aan te gaan of om overal voor weg te lopen, met uitzondering van de boss-fights. Deze kun je gewoonweg niet skippen.
Mocht je het verhaal tot een einde hebben gebracht, dan kun je een nieuwe game starten, ook wel Game+ genoemd, waarbij je al je statistieken meeneemt en je van het niveau normaal naar hardcore gaat. Een leuke uitdaging voor iedereen die niet genoeg kan krijgen van deze game. Voor mij is er dan ook maar één nadeel en dat is het feit dat het hier om een game gaat die je in een dag zou kunnen uitspelen. Mijn advies voor Ubisoft, maak een retail game als vervolg en dan zie je mij de eerste tijd niet meer in de buitenlucht 🙂 .
365Gaming Verdict: 9
