Nogmaals, als je BioShock Infinite nog niet hebt uitgespeeld lees niet verder! De game ligt nu lang genoeg in de winkels dat we vinden dat het einde verklaren niet iets is waar nog niemand mee bezig is geweest. Want alle Bioshock games zijn vol van die.. huh.. Of zit dat zo momenten. Dan moet je vanzelf wel respect geven aan het krankzinnige genie dat Ken Levine is. Laten we beginnen bij het begin… van het einde… dat dus.
Rapture
Het standbeeld van de Lamb, de Siphon, waarin Elizabeth jarenlang gevangen zat, werkte als een katalysator die haar krachten in toom houdt. Het is het middelpunt dat de idyllische wereld van Columbia in BioShock Infinite laat bestaan en weerhoudt haar ervan haar krachten buiten de luchtstad te gebruiken. Om die reden draag je de Songbird op het standbeeld te vernietigen. Het gevaarte slaat echter op hol daarna en vlak voor het Booker en Elizabeth plet, wordt je getransporteerd naar… Rapture.
Het is stiekem best zielig om de Songbird te zien verdrinken in de wateren van Andrew Ryans fucked up stad. De terugkeer naar de eerste BioShock setting is echter meer dan een knipoog. Elizabeth begeleidt je naar een duikklok die je terugbrengt naar de oorspronkelijke vuurtoren. BioShock Infinite begon ook met een vuurtoren en het is hier waar Irrational Games… een beetje gek gaat doen.
Beacons to other worlds
We zullen proberen niet te wetenschappelijk te worden, wat Ken Levine’s plan waarschijnlijk ook was. De vuurtorens waarmee BioShock 1 en Infinite beginnen, gebruiken hij en Elizabeth als startpunten voor verhaallijnen. Welke verhaallijnen? Allemaal! Er wordt zelfs gezinspeeld dat alle sterren in de ruimte kleine vuurtorens/bakens zijn naar alternatieve dimensies. Hier kom je als gamer achter zodra je de deur naar de vuurtoren opent.
Nu kan ik een heleboel stoffige literatuur over kwantumfysica aanraden… Maar dat gaan we niet doen! De theorie van parallelle universums bestaat al erg lang en is bijzonder populair in fictie, met name comics en fantasy. Voor elke keuze die je in het leven maakt, ontstaat er een alternatief universum waarin je de tegenovergestelde beslissing nam. Elizabeth heeft de kracht om tears te maken tussen alternatieve dimensies. Het klinkt leuk om dat in je verhaal te stoppen, maar het wordt meestal verdomd ingewikkeld. Vandaar dat Elizabeth opeens een sleutel in haar hand houdt bij de vuurtoren en zegt dat ze de sleutel altijd al bij haar had. Ik neem aan dat ze de sleutel zelf heeft meegenomen, gezien ze met haar ongelimiteerde krachten overal en op elk tijdstip kan zijn.
De vele vuurtorens zijn dus Levine’s manier om het BioShock multiversum van Booker DeWitt te visualiseren. Tegelijkertijd geeft hij je ook de keus om verschillende vuurtorens te kiezen. Het is toch altijd hetzelfde tafereel dat achter de deur schuilt. Eén theorie over kwantummechanica, is dat het bewijst dat er geen echte keuzes bestaan in het leven. Als je één pad bewandelt, staat er altijd vast wat de uitkomsten zijn. BioShock Infinite verklapt dit al heel vroeg in de game, met de Lutece twins en een simpel muntje.
Op de andere kant van het krijtbord staat tig keer dat Booker kop kreeg met het opwerpen van een munt. Het is tekenend voor hoe afschuwelijk lang DeWitt al in dezelfde ‘loop’ zit. Wie weet probeert hij al eeuwen Elizabeth te bevrijden uit Columbia?
De Lutece Twins
Dit gekke duo, dat als de Cheshire Cat van Alice in Wonderland met je avontuur meereist, verdient zijn eigen stuk in dit artikel. Robbert Lutece was degene die in naam van Comstock Anna DeWitt van Booker afpakte. Het wordt niet helemaal goed uitgelegd maar vermoedelijk is hij de mannelijke tegenhanger van Rosalind Lutece, of op z’n minst haar tweelingbroer in een andere wereld. Rosalind onderzocht in Columbia via tears andere universums en kwam zo in contact met Robert. Ze helpen Comstock aan Elizabeth maar zien later, net als Booker eerder in de game, wat er gebeurt als ze gemarteld en gehersenspoeld wordt. Comstock probeert ze te vermoorden, maar ze ontsnappen in het multiversum en helpen je de ontvoering van Elizabeth terug te draaien.
Via hun onderzoek kom je er ook achter waarom Elizabeth (vermoedelijk) de kracht heeft om tears te openen. Een van de deuren leidt naar het moment waarop Comstock via een tear terugkeert naar Columbia. Booker probeert Anna (die dus Elizabeth is. Is het nog te volgen?) vast te pakken op het laatste moment, maar het portaal sluit zich en haar pink wordt afgehakt. Vandaar dat ze tussen meerdere werelden kan bestaan… denk ik… waarschijnlijk… het is allemaal theoretische wetenschap dus gaat het nu niet om de details!
Comstock en Booker
Het klapstuk, waarmee de hele wereld van BioShock Infinite mee word ontrafelt, is de relatie die Booker met Comstock heeft. De held en de schurk zijn dezelfde persoon… wat je al had kunnen vermoeden tijdens je avontuurtje in de Hall of Heroes! Daar kreeg je het aan de stok met Cornelius Slate, een oorlogsheld die rebelleert tegen Comstock. De baas van Columbia beweert bij een aantal oorlogen meegevochten te hebben maar Slate heeft hem nooit gezien op het slagveld. Booker DeWitt daarentegen, tja, daar heeft hij wél een hele geschiedenis mee!
De slag bij Wounded Knee, was het punt waar DeWitt getraumatiseerd raakte. Tweemaal tijdens het BioShock Infinite einde kom je uit bij een rivier waar Booker zijn zondes wil wegwassen doormiddel van een christelijke doop. De eerste keer weigert hij op het laatste moment, wat resulteert in de tijdlijn waar hij de vader van Anna DeWitt wordt, maar door zijn traumatische verleden en gokschulden ook aan lager wal raakt. In de andere tijdlijn accepteert hij wel de doop en wordt hij Comstock: stichter van Columbia, streng religieus, racist, draagt een gekke baard. Via voicememo’s ontdek je in de game dat hij met zijn vrouw geen kinderen kon krijgen. Vandaar dat hij Anna DeWitt bij zijn alternatieve personificatie vandaan haalde. Elizabeth is alsnog zijn eigen bloed dus de keus was gauw gemaakt.
Maar waarom verdrinkt Booker zichzelf dan in de rivier op het eind? Nou, omdat Comstock onsterfelijk is als ze hem later in de tijdlijn vermoorden. Zijn geboorte zal altijd op dat punt in de tijd gebeuren, en omdat het Booker zelf is, moet hij dood. Dat het werkt bewijst Elizabeth, wiens alternatieve versies één voor één verdwijnen. Comstock, Columbia en zij houden op te bestaan. Na de credits zie je Booker wakker worden in zijn appartement terwijl er een baby in de verte huilt. Misschien is hij eindelijk bevrijd uit de loop, of misschien begint het riedeltje weer van voor af aan….? Wie weet.
Er zijn weinig game-eindes die ik zo fantastisch vind als de Bioshock Games, en dan met name deze. Niet alleen toont het aan dat Ken Levine écht risico’s durft te nemen, hij weet ook wat werkt in een game. Je kan het multiversum en de vele versies van Elizabeth op het eind, ook zien als de Columbia’s van andere spelers. Vanaf het moment dat er alternatieve dimensies en tears in BioShock Infinite verschenen, kon de game simpelweg niet op een betere manier afsluiten. Ik hoop dan ook echt dat het jullie helpt om de game te snappen en natuurlijk het team achter de game. Dat het niet zomaar een simpele game is maar dat er meer achter zit met veel wetenschappelijke mogelijkheden en uitwerkingen.
Nu vind ik het einde van dit soort games mindblowing, maar hoe vinden jullie het eigenlijk? Of hebben jullie games waarbij het einde nog beter en complexer is?