Review – Dark Souls 2 Scholar of the First Sin

Voor de echte hardcore gamer is het een mooie maand. Met de release van Bloodborne en de komst van Dark Soul 2 op de X1 en de PS4 valt er genoeg te beleven en te doen om zelfs de meest ervaren gamers uren lang zoet te houden. Maar dit betekend ook dat veel gamers uren lang  gemarteld zullen worden en er uit frustratie menig controller plots in botsing komen met een muur en zo een vreselijke dood tegemoet gaan! En over de dood gesproken!

Ja, Dood is een woord dat je waarschijnlijk na het spelen van Dark Souls 2 niet meer kan horen. Soul spelers van het eerste uur zullen hier waarschijnlijk om lachen maar als groentje zullen de tranen stevig vloeien. Maar laat ik eerst even  beknopt het verhaal uit te leggen voor die gene die het spel nog niet kennen.

We beginnen ons avontuur als vervloekt persoon. Het doel is dan ook uiteraard de vloek te verbreken. Maar eerst zullen we ons karakter vorm moeten geven en hier kan je je flink uitleven met de enorme variatie die het spel ons bied. Nadat we dit hebben gedaan komen we in een donker woud waar een eenvoudige tutorial op ons wacht. Tot hier zal je als groentje nog denken dat het allemaal helemaal niet zo moeilijk is als iedereen ons doet laten geloven. Tijdens de Tutorial zal je ook je eerste loot gaan vinden die in dit spel van enorm belang zijn. Eenmaal door deze tutorial heen gekomen belanden we in de kustplaats Majula dat er schilderachtig mooi uitziet. Dit zal jouw thuishaven worden terwijl jij de gebieden van Drangleic zal ontdekken om zo uiteindelijk de weg te vinden om de vloek te verbreken.

En die weg vind je niet zomaar. Dark Soul kent namelijk geen wegwijzers langs de weg en je hebt geen TomTom op zak. Velen gebieden zal je bereiken via bijna onzichtbare doorgangen of verborgen kloven. En dan hebben we het nog maar over letterlijk de weg vinden, Figuurlijk is het in Dark Soul namelijk niet anders. Er word je niet duidelijk gemeld wat er van je verwacht word dat je doet zoals we bijvoorbeeld in Skyrim gewend zijn. Hier draait het allemaal om jou en jouw zoektocht door dit verraderlijke landschap. Wel kan je boodschappen achter laten voor andere spelers of boodschappen van andere spelers lezen. Wanneer er bijvoorbeeld om een hoek een zware tegenstander op je wacht kan je net voor die hoek een bericht neer kladderen om andere spelers ervoor te waarschuwen.

Vertrouw echter niet blind op deze boodschappen en vertrouw vooral op je eigen gezonde verstand. Wanneer er dus bij een hoge klif staat: “maak hier een koprol” Denk dan nog even een keertje na of dat nou wel zo verstandig is.

Ik vertelde al iets over de enorme keuzes die je in het begin kan maken bij het vormen van je karakter en het looten tijdens de tutorial. De keuzes die je hier maken zijn cruciaal voor het verdere spel verloop. Maak je hier namelijk onhandige keuzes dan zal je merken dat je al snel flink vast loopt in het spel. Dit geld eigenlijk voor Dark Soul in het algemeen. Door verkeerde keuzes te maken zal je leren wat de juiste keuzes zijn. Dit betekend dus wel dat je regelmatig de beslissing zal nemen helemaal opnieuw te beginnen en met de geleerde lessen een frisse start te maken.

Met de komst van Dark Soul op de current gen werd ons een flink pakket van veranderingen beloofd. De eerste is misschien niet de belangrijkste bij een game als deze maar speelt wel een rol. Namelijk de grafische oppoets beurt. Tijdens de tutorial kwam dit nog niet echt lekker uit de verf maar zodra wij Majula binnen wandelen zien we toch echt wel een wereld van verschil al kan ik niet zeggen dat het grafisch mee kan komen met de nieuwe games die op dit moment uit komen voor deze consoles. Nou is dit natuurlijk niet erg vreemd aangezien we het niet over een volledig nieuwe game hebben maar over een soort van opgepoetste versie. En eerlijk is eerlijk, de soul fans zullen er niet wakker van liggen. Deze fans wouden vooral ( ja je gelooft het niet) dat het spel wat uitdagender werd. Dit is zeker wel gelukt al vraag ik me af of de manier waarop nou de gevraagde voldoening zal geven aan de fans. We zien het namelijk vooral terug in de hoeveelheid vijanden om ons heen.

Wat wel echt een meerwaarde is zijn de DLC pakketten die erbij zijn gevoegd. Naast het originele Dark Souls 2 krijgen we nu namelijk ook Crown of the Sunken King, Crown of the Old Iron King en Crown of the Ivory King en extra nieuwe content. En daarmee haal je dus wel meteen een flink compleet pakket in huis.

Maar dan nu de vraag of deze game wat voor jouw is. Om antwoord op die vraag te geven zal je eerst voor je zelf wat vragen moeten beantwoorden. De eerste vraag zal dan waarschijnlijk zijn of je het geduld op kan brengen om na tien keer op het zelfde punt dood te gaan het voor een elfde keer te proberen. De tweede zal zijn of je verveeld raakte tijdens het spelen van Skyrim, De derde vraag is of je bekend bent met Third person RPG’s en de daarbij horende menu’s en items.  En de laatste vraag is of jij liever vrij word gelaten in een game om alles helemaal zelf te ontdekken en uit te pluizen zonder enig aanwijzing. Zijn jouw antwoorden hier allemaal JA, dan is deze game zeker wat voor jouw.

Tot zover mijn objectieve verhaal over Dark Souls 2! Voor ik naar de conclusie ga wil ik je ook mijn persoonlijke mening vertellen. Dark Souls 2 heeft een voorzichtig plekje in mijn gamers hart gekregen. Dit is denk ik ergens 2 jaar geleden gebeurt bij het zien van de eerste beelden voor pc en last gen. Ondanks dat ik een enorme Elder Scroll fan ben zag ik aspecten in deze game die mij erg bevielen zoals de toch wat verhoogde moeilijkheid graad en het feit dat je niet bij de hand word genomen zoals bij Skyrim wel het geval was. Toch dreigde de frustratie bij mij telkens de overhand te krijgen. Niet omdat het spel zo moeilijk is want in de basis valt dit best wel mee, maar omdat ik gewoon niet genoeg tijd kon vinden om de game te spelen zoals hij bedoeld is. Nu op de X1 en PS4 overheerste dit gevoel nog meer dan eerder. En dat is jammer voor mij maar een pluspunt voor de echte fan. Qua opbouw in het spel en de enorme hoeveelheid aan lagen die het spel bied is het ongeëvenaard en zijn er absoluut aspecten aan deze game die ik ook graag in de Elder Scrolls gezien zou hebben.

Conclusie:
En dan komen we toch bij de conclusie. En ik ga er bij deze conclusie dan ook vanuit dat het spel bij je past. De grafische update vond ik niet noodzakelijk maar is best wel aardig gelukt al vond ik het jammer dat ik nog steeds continu geconfronteerd werd met vreemde popups, armen die door muren heen steken en dat soort zaken, dat is gewoon echt niet meer van deze tijd. De servers zoemde lekker en ik heb daar eigenlijk geen enkel probleem ondervonden. Iets wat tegenwoordig vrij bijzonder is.

Voor mij hadden ze toch wel een wat betere opbouw mogen doen aan het begin van het spel. Dit is iets wat zeker voor een nieuwe release een mooie toevoeging was geweest. Nu is de tutorial toch een beetje slappe hap en beland je daarna meteen in een geweld waar veel spelers af zullen haken door het enorme verschil, was de opbouw hier beter geweest dan zouden veel meer spelers de verslaving van Souls te pakken krijgen en door spelen. Maar ondanks deze kleine puntjes scoort Dark Souls 2 wat mij  betreft nog steeds een bijna perfecte score. En is deze game niet jouw ding omdat je het geduld mist of toch liever wat meer bij de hand word mee genomen dan zal je over een maand of twee je zeker uit kunnen leven in de Elder Scrolls Online op de PlayStation 4 en de Xbox One.