Review – Nioh

“Meditation on inevitable death should be performed daily. Every day when one’s body and mind are at peace, one should meditate upon being ripped apart by arrows, rifles, spears, and swords. Being carried away by surging waves. Being thrown into the midst of a great fire. Being struck by lightning, being shaken to death by a great earthquake. Falling from thousand-foot cliffs, dying of disease, or committing seppuku at the death of one’s master. And every day, without fail, one should consider himself as dead. This is the substance of the Way of the Samurai.”

De meeste mensen zal dit niet veel zeggen, maar dit is het eerste wat bij mij omhoog kwam toen ik aan de slag ging met Nioh. Het is namelijk een quote van een boek dat ik heb liggen genaamd Hagakure. Een boek geschreven door Yamamoto Tsunetomo die op 30 November 1719 zelfmoord pleegde (Seppuku) omdat zijn meester niet tevreden was over zijn functioneren als Samurai. De link die ik legde was het feit dat je in de game Nioh als een Samurai in de 17^e eeuw aan de slag gaat. Met andere woorden, Nioh, you had my curiosity but now you have my attention!

Deze periode is een periode waarbij eer, respect en eeuwige trouw nog hoog in het vaandel staan. En met als gevolg daarom is wraak ook een veel terugkomend onderwerp. Dus nadat we ons bevinden in een regenachtig Engeland, in een koude natte gevangenis in The Tower of London is het aan William om te ontsnappen en ervoor te zorgen dat hij als eerste “Western Samurai” door het leven te gaan. Inderdaad, als Samurai is de Tower of London niet een plek waar je snel medestrijders tegen zult komen. Het is dus tijd om ervoor te zorgen dat je in je element terecht komt. Tijd om je reis naar Kyushu te beginnen, dit doe je terwijl jij je eerste stappen zet en klappen uitdeelt tijdens je ontspanningspoging.

Terwijl je langzaamaan je een uitweg probeert te vinden kom je uiteindelijk aan bij een point-of-no-return. Je zult het gevecht aan moeten gaan met je eerste eindbaas, een grote uit de klauwen gewassen beul genaamd Derrick The Executioner, die maar al te graag korte metten met je wil maken. Dit is dan ook het moment waarop je doorkrijgt dat de game niet zo maar een hack ’n slash game is, maar het is een Oosterse variant van de Dark Souls serie. Kies je momenten van aanvallen, maar zorg er met name voor dat je niet wordt geraakt, houd je afstand en wacht af om terug te slaan. Nadat je redelijk makkelijk je eerste baas hebt verslagen en een uitweg hebt gevonden maken we kennis met The Way of the Samurai.

We kunnen eindelijk beginnen met de tutorial, dit doe je door te kiezen uit wat voor een soort wapen je het liefst zou willen gebruiken om zo de basiskennis op te doen voordat je verder gaat met je reis. En dan komen we eindelijk aan bij het land van het kwaad.

En zoals in de Oostelijke cultuur, ook hier hebben we te maken van geesten die je ondersteunen of juist tegen je keren tijdens je avontuur. Deze gaan door het leven als Yokai, en nee dan heb ik het niet over de Yokai zoals we kennen van de game YoKai Watch. Deze geesten zien er iets realistischer uit en noemen ze in de game ook wel Guardian Spirits. Hier hebben we het over geesten die je in bepaalde natuur elementen kunt indelen (water, vuur, etc.) en deze zullen je ook een boost geven als de meter vol is gelopen. Dit doe je overigens door, hoe kan het ook anders, tegenstanders naar de eeuwige jachtvelden te sturen. Natuurlijk kun je niet elk minuut je favoriete Guardian Spirit pakken, nee. Je zult verschillende tegenstanders moeten verslaan om zo genoeg Armite te verzamelen. En als je genoeg hebt, dan roep jij je Spirit op, inclusief de brute attack die erbij komt kijken. Rond de  15 seconden later houdt hij het voor gezien en kun je weer opnieuw beginnen met Armite verzamelen.

En zoals jullie inmiddels waarschijnlijk wel doorhebben, inderdaad. Nioh is een game die je makkelijk in het rijtje kunt plaatsen met Dark Souls an Bloodborne. Maar ook zonder deze vergelijking is Nioh een game die zichzelf goed staande kan houden. Natuurlijk zullen veel mensen het verband leggen, maar los van dat is Nioh een game waarbij je echt moeite moet doen om hem helemaal vlekkeloos te doorlopen. Sterker nog, het feit dat je dood gaat in deze game ook een gegeven. Het is en blijft een uitdagende game die je meeneemt in een andere cultuur, inclusief de gesprekken die dankzij de ondertiteling te volgen zijn. Want ook al ben jij dan wel een meester in de kunst van de Samurai, de taal beheersen is een heel ander verhaal.

Naast dit soort feiten is voor mij het grootste verschil de setting, de graphics en wat mij ook aanspreekt is dat je kunt kiezen wat voor een vechtstijl je aanneemt tijdens een gevecht. Ga je voor agressie, waardoor je defence omlaag gaat of visa versa. Ook hebben we nog een tussenweg. De manier waar ik voor kies. Hierbij kun je makkelijk blokken, maar ook snel toeslaan indien het nodig is. Maar ook de keuze voor je wapen kan van grote invloed hebben op de uitkomst van een gevecht. In het begin koos ik met name voor zware, onhandige langzame wapens. Hierbij kon ik namelijk makkelijk sneaken en in 1 keer al aardig wat damage aanrichten.

Maar naarmate ik verder in de game kwam heb ik toch de keuze gemaakt om voor twee zwaarden gekozen. Wat ik namelijk doorkreeg is dat ik het altijd lastig vind om 1 tegenstander uit de groep te pakken om daarna naar de volgende te gaan. Dus daarom twee zwaarden, ze zijn licht, snel en makkelijk voor als je een counter attack wilt uitvoeren op een inkomende tegenstander die je van achter probeert neer te halen. Ook dien je rekening te houden met het feit dat je conditie invloed heeft op je vechtkunsten. Je zult niet onbeperkt door kunnen gaan, ook hierin zul jij je momenten moeten kiezen. Wachten kan dus ook een goede manier zijn om je gevecht winnend af te sluiten, helemaal omdat op deze manier juist je tegenstander buiten adem kan raken en kun jij rustig toeslaan.

Het keizen voor de twee zwaarden was voor mij een overigens perfecte win-win situatie. Maar gelukkig kun je kiezen uit 4 verschillende soorten wapens, zodat er ook iets voor jou tussen zit. Denk hierbij aan, één of twee zwaarden, maar ook een zware bijl, pijl en boog, speren, Kusarigama en later kun je ook losgaan met pistolen en andere handwapens.

Een leuke toevoeging is het feit dat je in deze game niet alleen maar tegen de standaard tegenstanders kunt vechten. Soms kom je namelijk een graf tegen van een speler die op de plek gestorven waar jij staat, deze noemen ze ook wel een Bloody Grave. Als je dit soort challenges aangaat ga je het gevecht aan met een andere speler, alleen wordt deze wel neergezet als A.I. Het grote verschil zijn de wapens en de outfit, deze zijn namelijk wel 1 op 1 overgenomen van de persoon die daar is gestorven.

En nadat je deze demon hebt verslagen is het tijd om te kijken wat voor moois deze speler bij zich had. Iets wat je wel heel erg veel en vaak zult doen. Spullen oppakken en vergelijken, Nioh is een echte looter en dit zal ook veel tijd van vragen. Wat past het beste bij je, wat is qua stats beter en welke wapens kom je allemaal tegen. Het lijkt veel tijd van je te vragen, maar je kunt er toch echt wel je voordeel mee doen. Overigens moet je niet alles laten liggen of mindere wapens, kleding weggooien. Deze kun je namelijk inleveren om zo extra geld te krijgen bijvoorbeeld.

Maar de echte uitdaging zit hem in de verschillende boss fights die je tegenkomt. Dit kunnen zowel personages zijn uit de game, met prachtige namen zoals Tachibana Muneshige, Honda Tadakatsu en Ishida Mitsunari, maar je moet het ook opnemen tegen dieren. Zo zien we White Tiger voorbij komen maar ook Giant Toad is een pittig gevecht als eindbaas. Maar we hebben natuurlijk ook nog te maken met de geesten in de game, de zogenaamde YoKai’s. Iets wat we wel vaker voorbij zien komen. Dit zijn geesten die op een manga-achtige stijl tevoorschijn komen om je het leven zuur te maken. Hierbij is het zo dat deze YoKai’s bepaalde elementen beheersen en dat ook tegen je gebruiken tijdens de strijd. Het grote voordeel van deze geesten is dat je ze duidelijk ziet staan/zitten. Als je namelijk een grote wazige gloed in een bebied ziet zweven, dan weet je dat het een YoKai is. Stap je in de gloed dat zal de YoKai tevoorschijn komen en direct het gevecht met je aangaan. Met andere woorden, Nioh is een game waarin je vaak, maar dan ook echt vaak het gevecht aan zou moeten gaan.

Naast het feit dat je zo vaak het gevecht moet aangaan, zijn er ook momenten waar je juist moet wachten tot een tegenstander zich van de groep splitst, terwijl je dat doet. Geniet dan ook even van de prachtige omgevingen die je in de game tegenkomt. Mijn eerste indruk, zoals bij zovele zal beginnen als je in de Tower of London zit. Een donkere, regenachtige omgeving waar je het daadwerkelijk koud van krijgt. Je ziet de regendruppels lopen, je merkt dat het weer goed is uitgewerkt. De natte stenen geven een mooie zachte  gloed als je een bliksemschicht ziet. Wat dat betreft is dit echt tot op detail uitgewerkt. Het enige nadeel, voor zover je het een nadeel kunt noemen is de manier waarop William zich voortbeweegt, dit is soms erg haperig en niet altijd even vloeiend. Zo merken dat om en hoekje heen sluipen soms best lastig kan zijn als je niet even sneaky om de hoek heen kunt gaan, maar er toch met een grotere bocht omheen moet, inclusief een grotere kans om gezien te worden.

Daarnaast is er iets wat in mijn ogen niet negatief is, maar wel iets is waar sommige mensen hun vraagtekens bij zullen zetten. Inderdaad, het aantal levels bestaat uit 7. Niet heel erg veel, maar het zijn wel hele lange levels. Dus daarom klinkt het weinig. Maar de game zorgt ervoor door grote, lange levels, met verschillende mogelijkheden om tot een goed einde te komen, ervoor dat je niet zo maar even door de levels heen loopt. Sterker nog, soms moet je ook backtracken om via een omweg alsnog bij je einddoel uit te komen. Daardoor lijkt het soms ook veel langer te duren dan je in eerste instantie zou denken. Helemaal als je in het begin redelijk makkelijk uit London weet te ontsnappen.

Het grote voordeel van de vele mogelijkheden om een level uit te spelen, met alle tegenstanders die je daarbij tegen zult komen, zorgen ervoor dat je veel Armite en geld zult kunnen verzamelen. Dit alles kun je weer gebruiken om je personage te laten levelen om zo sterker, beter en sneller te worden tijdens je avontuur. Daarmee zorgt de game ervoor dat het op mij overkomt als een meer dan complete game met veel afwisseling, mogelijkheden en keuze genoeg als het aankomt op gear. Ben je dan ook een echte Soul’s fan, dan is dit een game die je zeker zou aanspreken. Een prima game waarmee je zeker aardig wat uurtjes zoet mee zult zijn.