Review – Ready Set Heroes

Oh man, wat een rare week is het zeg. Je hebt soms van die periodes dat de je de ene verrassing na de andere mag reviewen. Of titels waarvan je gewoon weet dat het een genot zal zijn om te mogen spelen. Deze week is het precies het tegenover gestelde. Gaf ik net nog een dikke onvoldoende aan Truck Driver, mag ik nu al weer mijn teleurstelling uiten met Ready Set Heroes.

Ja ik weet het, ik val meteen met de deur in huis. We hebben allemaal wel eens mee gemaakt dat we met een groepje vrienden of collega’s staan en er gebeurd wat, of er word wat gezegd en iedereen ligt in een deuk, maar jij mist volledig de clou. Je lacht wat schaapachtig mee maar genereert je rot. Dat is een beetje hoe ik me voelde tijdens het spelen van deze game. En ik ben zeker niet onbekend met het genre dus dat was zeker niet het probleem.

Ready Set Hero is namelijk een soort van PvP dungeon crawler / Party game waarin we al puzzelend en vechtend ons zelf zo snel mogelijk door verschillende levels heen moeten worstelen. De nadruk van de game ligt op multi-player en lokale co-op maar het is ook mogelijk om alleen door de levels heen te worstelen.

Het eerste wat opvalt bij het opstarten is dat de karakters er erg tof uit zien, de game lekker fris oogt en ja, het is in het Nederlands. We kunnen kiezen uit twee mogelijkheden. De eerste is de multi-player waar we als team of ieder voor zich ons zo snel mogelijk door de levels moeten vechten.

De tweede is waar we solo of samen op de bank met vrienden moeten proberen om 30 levels en 4 bazen te verslaan. Ik wil beginnen met de eerste optie. Daar ben ik namelijk vrij snel over uit gepraat. In de multi-player worden we dus uitgedaagd om binnen een bepaalde tijd zoveel mogelijk random ruimtes te kraken. Na een aantal minuten word dit dan weer afgewisseld door een uitdaging. De bedoeling is om zoveel mogelijk loot te vergaren tijdens deze expeditie om zo je stats en je gear te uppen.

Ik heb op meerdere dagen vele pogingen gedaan om tot een match te komen en het is me maar twee keer gelukt. De eerste keer werd ik er al vrij snel weer uitgeknikkerd door dat het spel leek vast te lopen, en de tweede keer was ik lekker op weg en ging aan kop, maar tijdens een slakken race werkte opeens mijn aanvallen niet meer. Ik kon niet slaan, geen speciale moves gebruiken. Helemaal niks! Alle andere pogingen die ik deed kon er gewoon geen match gemaakt worden.

Daarmee was het voor mij klaar wat betreft de multi-player en probeerde ik dan maar solo de 30 random ruimtes en 4 eindbazen te verslaan. Ook hier kan je net als in de andere mode kiezen uit 6 gelijkwaardige karakters, of tien als je ze allemaal hebt vrij gespeeld. De moeilijkheid graad word naarmate je meer ruimtes hebt verslagen hoger. Je zal alles moeten voltooien met drie levens. Zijn deze op dan mag je weer opnieuw beginnen.

Elke keer dat je begint zullen de stats van de karakters weer gereset zijn. Het is dus niet zo dat je gear of iets dergelijks kan behouden. De rede dat ik de game maar niet begreep is omdat ik continu het gevoel had dat ik iets miste of over het hoofd zag. Een mode waarbij je een progressieve toffe single player ervaring hebt, een plek waarbij dingen even goed worden uitgelegd. Iets wat mij terug lokt om deze game te blijven spelen. Maar helaas is er niks van dit alles en bleef ik het gevoel hebben dat ik de clou miste en er maar een beetje bij hobbelde.

Er zijn uitdagingen te behalen en dus vier karakters vrij te spelen maar het is volledig onduidelijk hoe dit te doen. Ook de random levels voelen eigenlijk niet echt random aan. Al vrij snel begrijp je in elk level wat het spel van je wilt en heb je het gevoel dat je in je vorige run exact dezelfde levels en bosses hebt gehad.

Conclussie:

Ik houd van dungeon crawlers, ben gek op games waarbij looten een grote rol speelt, en ook ben ik echt een fan van Orcs Must Die! Die ook uit de handen komt van Robot Entertainment. Zeker grafisch gezien is deze top down dungeon crawler dan ook erg aantrekkelijk voor me, maar daar houd het dan ook wel op.

Het spel gaat gewoon langs me heen, ik begrijp totaal niet wat er van me verwacht word. Of misschien wel erger, ik weet wat er van me verwacht word en blijf achter met een gevoel van “is dit alles’? Ondanks dat de karakters er leuk uitzien onderscheiden ze zich niet van elkaar en zit er ook geen verhaal achter, Ondanks dat er leuke levels zijn heb je ze na een uurtje spelen wel gezien.

En dan hebben we de multi-player waar het spel toch wel om draait die gewoon niet werkt. Match making is bijna onmogelijk, en als het je dan toch lukt word het teniet gedaan doordat het gewoon niet werkt.

Het aantal onvoldoendes dat ik in de afgelopen jaren heb gegeven is echt op twee handen te tellen en dan deze week kan ik niet anders dan voor de tweede keer een onvoldoende  te geven aan een game. Laten we deze week maar snel achter ons laten en vooruit kijken naar de toffe games die er aan komen!