Review – The Escapists Complete Edition Switch

Wat mij altijd al geïntrigeerd heeft zijn ontsnappingen uit gevangenissen. Je weet wel, als acht jarige gup op het schoolplein. Opgaan in een fantasie spel waarbij je vriendjes politie en bewaker spelen en jij moet proberen uit de zwaar bewaakte gevangenis te ontsnappen. En met de jaren die komen ontdek je de verhalen van Alcatraz en andere bekende ontsnapping verhalen. En zelfs nu ik richting de veertig ga kijk ik met plezier Prison Break voor de derde keer weg.

Maar wat deze interesse bij de meeste van ons oproept omtrent dit onderwerp is me eigenlijk een raadsel. Wellicht dat Mouldy Stoof Studios zich een flink aantal jaren geleden het zelfde afvroeg. Hoe dan ook wisten ze slim in te spelen op dit onderwerp door destijds met The Escapists naar Steam te komen, en even later ook naar de consoles.

Dat dit een enorm succes was hoef ik jullie waarschijnlijk niet meer te vertellen. Al snel verschenen er diverse extra levels in de vorm van DLC en kwam er zelfs een deel 2. De enige plek waar dit eerste deel nog ontbrak was op de Switch. Gelukkig is daar nu ook een einde aan gekomen en mogen wij weer ploeteren, graven, klimmen, knokken en nog zoveel meer op de Switch om ons zelf een Escapist te kunnen noemen.

Maar laten we eerst even wat vertellen over wat voor een soort game dit is voor de enkeling die nog nooit gehoord heeft van deze game. Qua style lijkt het een beetje op Prison Architect. Een simpele 8-bit interface en graphics houden de game lekker overzichtelijk en zorgen ervoor de we ons echt kunnen richten op de gameplay. In een top-down perspectief is het aan ons als gevangene om te ontsnappen.

We beginnen ons avontuur in Central Perks waar de ochtend routine begint met het opstellen voor de head count, gevolgd door een ontbijtje in de kantine waar we grappige quotes kunnen lezen van onze mede gevangen. Momenten van vrije tijd worden afgewisseld door verplichtingen zoals werken om wat geld te verdienen, een uurtje om te trainen en maaltijden die we kunnen nuttigen om weer wat energie op te doen. Zelfs het verplichte douchen maakt deel uit van deze routine.

En routine is eigenlijk wel een key woord in deze game. Begrijpen we namelijk deze routine, dan kunnen we opzoek naar zwakheden in het systeem die ons kunnen helpen met ontsnappen. En dit kan op verschillende manieren. We kunnen onze mede gevangenen helpen in ruil voor mooie beloningen die er weer voor zorgen dat we cruciale items kunnen verkrijgen of kopen. Ook kunnen we hun cellen doorzoeken zolang de bewakers ons maar niet zien. Ook een erg effectieve manier voor het looten van handige voorwerpen.

Mits we over de recepten beschikken kunnen we dan van deze items weer nieuwe tools bouwen in een heel simpel craft menu. Een metalen plaat, een beetje ductape, een oude steel en voor je het weet beschik je over een schep waar je geduldig binnen de routine van het dagelijks bestaan in de gevangenis een tunnel kan graven. Zorg wel dat de bewakers dit niet ontdekken.

Het leuke is dat er enorm veel wegen leiden naar vrijheid. Zo merkte ik dat in deze eerste gevangenis die relatief eenvoudig is het ook mogelijk is om simpelweg een stuk zeep in een sok te proppen en alle bewakers voor hun kop te meppen. Zo was een take over van de gevangenis mogelijk en konden we zo naar buiten lopen.

Waar we wel aan moeten denken is dat we ten aller tijde moeten zorgen voor genoeg energie, dat we flink moeten trainen in de gym voor meer kracht en het internet af moeten speuren naar leuke katten filmpjes om ons intellect te verhogen.

Hebben we eenmaal deze eerste gevangenis weten te kraken dan is het tijd voor de volgende, iets moeilijkere, gevangenis voordat we uiteindelijk naar de meest bewaakte versie kunnen gaan. Elke gevangenis neemt toch wel een flink aantal uren voor zijn rekening alvorens we voldoende voorbereiding hebben kunnen treffen, we de routine voldoende kennen, we over de juiste items beschikken en noem maar op.

En zelfs als dit allemaal het geval is zal je merken dat je met grote regelmaat op je plaat zal gaan. De enige manier om deze game echt tot een goed einde te kunnen brengen is door vaak onderuit te gaan en te leren van je fouten om het vervolgens opnieuw te proberen.

Bij deze Switch versie zitten ook de verschillende DLC levels bijgevoegd en zelfs een Switch exclusive.

Conclusie:

Uit eerlijkheid moet ik bekennen dat ik echt niet veel met dit soort games heb. Niet perse dat ik nu uit mijn comfort zone ben getrokken om deze game te reviewen, maar ik ben gewoon meer van het hack en slash genre. Eeuwig geduld en voorbereidingen om één single target te behalen is gewoon niet mijn ding.

Toch zie ik echt wel waarom deze game zo’n enorm succes is en mogen de Switch eigenaren voor een relatief kleine financiële bijdrage uren aan de bak om elke gevangenis te kraken. En dat is een goed ding.

Wat dan een extra meerwaarde is betreft de exclusieve levels die er alleen zijn op de Switch.

De graphics voldoen prima voor deze game, al is het soms wat lastig om mede gevangen te herkennen. Ook qua gameplay en interface valt er niks op deze game aan te merken.

Vraag is eigenlijk uiteindelijk of een game als deze jou wel dan niet ligt. Houd je hier van dan zal je echt flink wat uren en dagen plezier hebben en zal deze game hoog bij je scoren. Snap je de lol er echter niet van en is het niet je ding dan is het tegenovergestelde het geval.