Schrödinger’s Cat and the Raiders of the Lost Quark, met een titel zoals deze, dan moet je natuurlijk de game wel willen spelen. Al is het alleen maar om indruk te maken vanwege de titel. En dus wilden wij ook maar al te graag met de game aan de slag gaan. En dat is waar het allemaal mee begon.
Natuurlijk heb ik de term Schrödinger’s Cat wel eens voorbij horen komen, maar ik kon mij er niet echt iets bij voorstellen. Dus voor de mensen die de term Schrödinger’s Cat niet kennen, hier een korte uitleg/intro. Schrödinger’s Cat is een gedachte-experiment uit de kwantummechanica. Het werd bedacht door de natuurkundige Erwin Schrödinger, ter verkenning van de gevolgen van het niet-determinisme van de kwantummechanica. In principe zou deze onbepaaldheid niet alleen geldig moeten zijn voor subatomaire deeltjes, maar ook voor macroscopische systemen. Die eigenschap levert een aantal vreemde resultaten op, en met zijn gedachte-experiment wilde Schrödinger het logisch mogelijk zijn van deze voorspelling onderzoeken.
Natuurlijk zorgt dit niet voor een heel duidelijk beeld, maar je weet wel dat het hier om een gedacht-experiment gaat van Erwin Schrödinger en dat is dan ook de wereld waarin we ons begeven. Daarnaast is de titel Schrödinger’s Cat wel heel erg letterlijk overgenomen, je speelt namelijk als de kat van Schrödinger. En dan hebben we het laatste gedeelte van de titel nog; Raiders of the Lost Quark. Voor de mensen die wel eens van de term film hebben gehoord zal dit ook bekend in de oren klinken. Er is namelijk een Raiders of the Lost Ark, een film uit de Indiana Jones reeks. En deze twee samengevoegd met een kleine twist klinkt toch best veel belovend.
We stappen dus een beetje bevooroordeeld in de game en moeten zeggen dat het al vanaf het eerste moment toch wel heel erg lachen is om de game te spelen. Het is niet de kwantummechanica en de actie waar we weg van zijn, maar de manier waarop de gesprekken plaatsvinden, de simpele maar leuke gameplay en ook de hulpjes in de game. Ik zelf ben nog wel iemand die al snel een dialoog wil skippen, deze optie is ook in deze game aanwezig, maar al snel kreeg ik een opmerking naar mijn hoofd geslingerd dat ik wel een speedreader moest zijn, aangezien ik alles zo snel aan het doordrukken was. Dit zijn de kleine dingen in het begin waar ik heel erg om moest lachen, ik had het nog nooit eerder meegemaakt in een game die op deze manier de gamer wil betrekken in de game.
Verder is de game niet super ingewikkeld, wel zit de game vol met doolhoven en hier en daar een boss-fight. Als je de vaardigheid van een platform spel goed onder de knie hebt, dan zal je de game redelijk snel en makkelijk doorlopen. Daarnaast is het zo dat je ook redelijk makkelijk door de levels loopt en je eigenlijk gestuurd word door de game. Er is dan ook meestal maar één weg om aan het einde van een level te komen. Ook al is dit soms best uitdagend, het is en blijft de enige weg en dus zul je niet lang hoeven te zoeken.
Deze levels voltooi je door middel van veel spring-, kunst- en vliegwerk. Dit is dan ook iets wat je ook letterlijk in de game tegenkomt. Omdat je de kat van Schrödinger bent kom je tijdens zijn experiment veelvuldig in aanraking met verschillende soorten Quarks. Natuurlijk denk je, grappig deze namen, helemaal als je het over de Up, Top, Down en Bottom Quark hebt. Het lijkt heel erg leuk bedacht, maar het is allemaal gebaseerd op daadwerkelijke wetenschappelijke onderzoeken. En deze zogenaamde Quarks zijn dan ook van groot belang in de game. Je komt ze overal tegen in de game en deze kleine wezens zorgen ervoor dat je juist omhoog kunt, maar bijvoorbeeld extra bescherming krijgt.
Je kunt ze combineren, en als je drie dezelfde Quarks combineert krijg je een standaard actie. Maar het leuke is als je ze random door elkaar gaat gooien, dan kun je zelfs luchtballonnen maken, maar ook raketten, parachutes en zelfs een discobal. Ook hier is er totaal geen gebrek aan fantasie en dit maakt het toch ook wel weer leuk. Helemaal omdat je soms even de combinaties niet meer weet. Er zijn soms te veel of je moet ze te snel maken waardoor je juist het helemaal verkeerd doet. Dit levert dan ook regelmatig leuke situaties op ondanks dat je dan toch net niet de volgende checkpoint haalt in de game.
En mocht je dan eindelijk helemaal zijn losgegaan, de levels hebben doorlopen, dan weet je ook dat dit niet zomaar een leuke game is, dit is een game met een gigantische research met een grappige en goede verhaallijn. Daarnaast is het grafisch geen topper, maar de manier van tekenen doet mij persoonlijk denken aan een wat ouder side scolling game waar je ‘vroeger’ altijd uren mee bezig was. Het is dus voor mijn gevoel een veilige game, maar met een aantal grappen die niet iedereen zal snappen. Niet dat het daarom alleen maar voor een bepaalde groep is weggelegd, sterker nog, de game legt soms ook nog eens de eigen grappen uit, just in case. Want zoals de ontwikkelaars zeggen: Schödinger mocht dan wel een genie zijn, maar zijn kat absoluut niet.
Mocht je dus toch even een keer iets anders willen spelen dan de AAA-titels die je voorbij ziet komen, dan is deze game zeker een leuke afwisseling vol met slappe humor en hier en daar wat actie. En ook al bestaan de werelden voor 90% uit doolhoven, je hoeft je niet druk te maken om geen uitweg te kunnen vinden. En mocht je dan toch doodgaan in de game, geen probleem, bijna elke minuut kom je wel een checkpoint tegen. Daaruit blijkt wel dat de makers juist willen dat je van de game geniet en dat doodgaan niet erg is.