ACIII-post1

In 2007 maakten we voor het eerst kennis met een nieuwe franchise van Ubisoft namelijk,  Assassin`s Creed. De producer Jade Raymond sprak destijds heel ambitieus over deze nieuwe game. De game zou destijds alleen uitkomen op de PS3 maar later is er ook besloten om dit uit te geven op de Xbox 360. Wat achteraf gezien een slimme zet was van Ubisoft. Dit omdat de Assassin`s Creed franchise op dit moment het erg goed doet binnen Ubisoft. Inmiddels zijn er al talloze Assassin`s Creed games uitgegeven wat stuk voor stuk successen waren, waarbij elk deel in de verkopen het beter deed dan zijn voorganger. Met Assassin`s Creed IV: Black Flag in het vizier die over enkele weken uitkomt leek het mij eens goed om terug te kijken middels een review van Assassin`s Creed III.

Assassin’s Creed III begint trouw met Desmond Miles. Hij stapt wederom in de Animus om zo de periode van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog  te her beleven. We beginnen met Haytham Kenway. Je loopt een mooi opera gebouw door, je leert weer klimmen, aangezien jou doelwit helemaal bovenin aan de rechterkant zit van het operagebouw. Terwijl jij rustig klimt en klautert kijkt iedereen rustig naar het schouwspel onder je. Vervolgens schakel je het doelwit uit en loop je rustig naar buiten. Na een zeer lange proloog begint het verhaal pas echt. Er zit nog een gigantische twist al in deze proloog wat je echt op het verkeerde been zal zetten.

Haytham wordt verliefd op Ziio en krijgen samen een kind genaamd Ratonhnhaké:ton. Maar ze zullen niet als een gelukkig gezinnetje opgroeien want Haytham is immers de vijand, hij hoort bij de kolonisten die alleen maar uit zijn op het stuk land waar de inboorlingen wonen en helemaal afgesloten leven van het drukke leven in de steden. Door omstandigheden van de kolonisten breekt er brand uit in het dorp, tijdens deze brand ga je als Ratonhnhaké:ton opzoek naar je moeder,als je haar vindt is het echter al te laat, het lukt je niet om haar te redden waardoor zijn moeder om komt. Ratonhnhaké:ton zint op wraak. Hij gaat naar het dorpshoofd, een oude vrouw die verteld; we kunnen niet weg hier want het land is speciaal en is betoverd op zijn manier (The Apple of Eden). Als Ratonhnhaké:ton wraak wilt zal hij opzoek moeten gaan wat ze bedoelde en wat deze Apple of Eden precies inhoudt.. In deze zoektocht maakt hij kennis met Achilles Davenport.

Vanaf dit punt krijgt het verhaal wat meer vorm en krijgen we te maken met het Assassin’s Creed verhaal. Omdat je wraak gaat nemen op de kolonisten en ook je vader kan je niet meer onder je geboorte naam verder vandaar dat Achilles je de naam Connor geeft. In de voorgaande Assassin’s Creed games zat er een diepere laag onder het verhaal van de personage(s). Maar in dit deel kiezen ze meer voor een Pocahontas verhaal gemixt met wat Assassin’s Creed elementen. In de voorgaande delen werd er goed onderscheid gemaakt tussen goed (Assassin`s) en het kwaad (Templars) maar in dit deel is deze lijn en grens zo dun en zo vaag dat je niet meer weet wat goed of kwaad is. De Assassin`s doen wat hun goed achten en de Templars doen dit ook zo op hun manier.

Om ons doel te bereiken zullen we de mannen moeten vinden die verantwoordelijk waren voor de brand wat resulteerde tot de dood van zijn moeder. We maken kennis met George Washington die midden in de oorlog zit en aan de goede kant staat om het zo maar te zeggen. Hij is de aangewezen persoon die jou alles kan vertellen en ook de daders kan aanwijzen. En dit gebeurt ook, echter wordt je meer als loopjongen gebruikt door Washington door hem te helpen met simpele dingen maar ook ervoor te zorgen dat je bepaalde kleine nederzettingen moet verdedigen waarbij je een aantal soldaten tot je beschikking krijgt. Ook loop je midden in wat grote veldslagen om zo een bepaald doelwit uit te schakelen. Het klinkt allemaal heel tof maar zo ervaarde ik het niet zo. Mijn ervaring was ik loop en ren en moord mijzelf door het verhaal heen zonder echt een onderdeel te zijn van het verhaal. Ik wandelde als Conner er een beetje tussendoor. En dit maakt Assassin`s Creed III een rare eend in de Assassin`s Creed franchise.

ACIII-post2

Het verhaal aan zich gaat op zijn eigen tempo door met een zeer lange proloog, waardoor we goed kennis maken met de nieuwe personages wat op zich erg goed en goed is uitgewerkt. Er gebeuren nog best interessante dingen, echter ook veel mindere. Veel dingen voelen snel afgewerkt alsof Ubisoft snel wilt afhandelen met het oude Assassin gevoel. Erg jammer maar dit maakt dit deel niet een slecht deel, natuurlijk verhaal technisch hebben ze veel steken laten vallen. Maar Ubisoft had aangegeven we slaan een wat andere richting in. We luisteren naar de community, en die wilde wat anders. Een andere setting, een ander verhaal, andere personages. Hadden ze het beter kunnen uitwerken? Dat zeker!

Ook speelt het zich af in een aantal prachtige steden namelijk: Boston en New York. De Homestead waar ook je geboortedorp is. Wat dan weer wordt gescheiden door een groot stuk bos genaamd The Frontier. Er zit een seizoenen systeem in waardoor je de lente, zomer, herfst en winter meemaakt waardoor alles er telkens weer anders is en ook echt anders aanvoelt. En dan niet te vergeten het zee gedeelte. Je gaat namelijk veel op zee met een gigantisch schip wat je dan weer kan upgraden en zo vaar je van stad naar stad bijv. (helaas kan je niet vrij varen). Er zijn veel zijmissies van help een schip of vernietig een schip wat echt prachtig is uitgewerkt. Dit vormt ook de basis voor de nieuwe Assassin game namelijk Black Flag!

Afsluiting / verdict

Assassin`s Creed III voelt in vele opzichten aan als een reboot van de serie, het slaat in veel opzichten een compleet andere richting in dan de voorgaande delen. De Assassin`s zijn duidelijk meer naar de achtergrond gedrukt en de Templars krijgen meer de voorgrond, ze werkte in feite al langzaam naar het nieuwe deel namelijk Assassin`s Creed IV Black Flag, waarbij de slechte kant van de Assassin`s / Templars nog meer de nadruk krijgt en eigenlijk de grens helemaal niet meer zichtbaar is. De vraag is voor mij nog steeds ook met de komst van Black Flag waarbij het ware Assassin aspect steeds meer lijkt vervagen, is Assassin`s Creed III een waardig vervolg of is het een reboot van de serie Assassin`s Creed?!

Een cijfer ga ik niet hangen aan de Assassin`s Creed games, elke game is voor mij gemiddeld een 8 of een 9 wat geen toegevoegde waarde heeft voor de reviews hier. Bij elke review zal ik het op deze manier omschrijven en komen de plus en minpunten vanzelf naar voren. Het spreekt natuurlijk voorzich dat een “echte” Assassin`s Creed fan elke game speelt waardoor een cijfer overbodig is.