Zo veel oranje driehoekjes… Waarom zoveel??
The Orange Triangles of Death and Despair
Ik heb in de afgelopen twee weken een enorme hekel gekregen aan kleine oranje driehoeken. Ik ontwijk ze op straat en bij de Appie koop ik bewust geen sinaasappels meer. Waarom? Omdat ik daar telkens maar door doodga in Geometry Wars 3: Dimensions (GW3).
Ondanks dat een aantal vijanden veel lijper en lastiger zijn, krijgen die kleine oranje driehoekjes het telkens voor elkaar om mij sneaky dood te krijgen. Dikke killstreak… *dood* Supermove!… *dood* Damn you Orange Triangles!
GW3 is namelijk al weer het zesde deel in de reeks van Geometry Wars games welke begon als minigame in Project Gotham Racing 2 op de Xbox. Het doel van het spel is om zo lang mogelijk in leven te blijven terwijl je steeds intenser wordende zwermen aan vijanden neerknalt. Dit alles doe je in een futuristisch uitziende omgeving in een soort van 2D shooter. Het makkelijkste kan je het vergelijken met Asteroids uit 1979 maar dan met drie kratten Red Bull erbij en een lading fluorescerende verf eroverheen.
Racen door checkpoints terwijl je achtervolgd wordt door blauwe prismas… leuk toch?
The Dimensions… They are making me craaaazy!
Het grote verschil met de eerdere Geometry Wars games is dat nu je 2D speelveld 3D geworden is. Waar vroeger je level gewoon het oppervlak van je beeldscherm was vlieg je nu over drie dimensionale objecten heen. En dat maakt alles een stuk meer verwarrend.
Een simpele bol of kubus is nog te doen, maar dunne langwerpige cilinder maakt de boel al een stuk complexer, vooral omdat je niet kan overzien of er een vijandig vormpje aan de andere kant op je zit te wachten. En geloof me, uiteindelijk ben je compleet de weg kwijt in sommige levels.
Combineer dit met een scala aan vijandige kleurrijke vormpjes, waar elke kleur een andere manier van jou te grazen nemen voorstelt. Zo heb je simpele roze vormpjes die wat ronddobberen, agressieve groene die je maar al te graag in je rug aanvallen, maar van je weg vluchten als je ze aankijkt, en van die irritante oranje driehoekjes die met een gigantische vaart met een rechte lijn op je af schieten.
Absoluut niet complex hoor, een kubusje…
Dem Bosses! They be evil!
Gelukkig kan je in deze versie diverse dingen vrijspelen om je stress wat te verminderen. Zo kan je een drone laten meevliegen die bijvoorbeeld alle multiplier punten voor je oppakt of eentje die je extra vuurkracht levert. Deze drones helpen je behoorlijk en kunnen je speelstijl ook flink veranderen. De drones en hun upgrades speel je vrij in de campaign en ik moet eerlijk zijn: Wat een heerlijke modus is dat!
De campaign bestaat uit vijftig verschillende levels waarin het uiterste van je concentratie en reactievermogen wordt gevraagd. Dat doet het spel op een hele slimme manier, namelijk met drie sterren die je per level kan halen. Eentje haal je al snel, de tweede kost je moeite en de derde is behoorlijk moeilijk. En je unlocked pas weer nieuwe drones en eindbazen als je genoeg sterren hebt gehaald. En Ja, ik zei eindbazen.
Waar je survival skills al tot de test gesteld worden in de normale levels krijg je van de bossfights behoefte aan een strandvakantie. Kramp in je vingers en hoofdpijn is wat je kan verwachten als je een betere score wil gaan halen dan één ster op alle levels, maar een goede score op de bossfights. Damn…
Bosses met een shield. Makkie! Toch?
Een lekker spel om te spelen!
En daar zit meteen de kracht van Geometry Wars 3. Je wil blijven spelen. Of je het nou doet om de achievements, de highscores van de developers, de sterren of de leaderboards (waar er altijd iemand meer punten heeft dan jij hebt). Als je het omschrijft klinkt GW3 als een sadomasochistisch spel waar je repetitief hetzelfde doet, maar er zit veel meer in deze game dan dat.
Er zit een soort uitdaging in die je niet zo snel haalt bij andere games: Het is daadwerkelijk moeilijk. Toen ik de eerste GW speelde was het voor mij behoorlijk pittig en had ik er eigenlijk geen zin in. Nu, jaren game ervaring verder, voelt de eerste GW als een simpel kinderspel in verhouding met GW3.
Deze game vraagt het uiterste van je qua reactievermogen, planning en uithoudingsvermogen. Ik had Activision al een week eerder een review willen geven maar ik wou perse nog even die laatste paar missies halen… En precies dat maakt deze game zo goed. GW3 is geen spel wat je uren achter elkaar wilt spelen maar uiteindelijk wel aan het spelen bent.
De game bied verder nog een classic modus en je kan ook met andere spelers online gamen. Uiteindelijk krijg je voor 15 euro behoorlijk veel gameplay en leuke frustraties en een herspeelbaarheid die beter ligt dan sommige AAA titels. En AAA titels hebben geen irritante oranje driehoekjes des doods.
Classic mode: Chaos zoals vroeger.
Eindoordeel
Geometry Wars 3: Dimensions is een game waar je in eerste instantie niet veel van verwacht maar je uiteindelijk uren aan het genieten bent van flashy graphics en lekker uitdagende gameplay. Het is op een leuke manier frustrerend en de game pushed je onbewust in het willen behalen van betere scores. De game is erg goed gebalanceerd en lekker divers qua vijanden en hoe je daarop moet reageren. Dit is een game die je zeker moet spelen en de 15 euro is het zeker waard. Je krijgt uren speelplezier en de game is beter dan zijn voorgangers, vandaar een fatsoenlijke 9.
