Toen de aankondiging kwam van de Activision Blizzard/Sierra/The Odd Gentlemen samenwerking om King’s Quest weer leven in te blazen kwam er een enorme glimlach op mijn gezicht! Want ook al zou de beleving van dit nieuwe spel op de huidige consoles totaal anders worden dan de voorafgaande delen….het moest en zou me weer laten genieten….dat kon niet anders!
En ja hoor…de glimlach is er van oor tot oor na het spelen van Chapter 1: A Knight to Remember…lees zelfs na het 2x uitspelen 😉
We volgen in Chapter 1 hoe Graham, nu als een opa, zijn kleindochter Gwendolyn verteld over zijn avonturen. Wat direct opvalt is de stem van Graham, want niemand minder dan Christopher Lloyd geeft onze hoofdrolspeler in zijn rol als opa extra karakter & flair.
En dit is voor mij al pluspunt nummer 1 van King’s Quest. Niet alleen Christopher, maar de gehele voice casting is fantastisch! Je zult meer stemmen herkennen, bv ook Tom Kenny als de merchant & Wallace Shawn als Manny…ze passen perfect bij hun character en maken het plaatje compleet.
In de, laten we het de tutorial noemen, gaan we terug in de verhalen en avonturen van Graham. De nieuwe spelers van King’s Quest zullen niets opmerken, maar de bekende spelers zullen direct stukken uit de eerste King’s Quest herkennen.
Tijdens het vertellen van dit specifieke avontuur wordt ook al duidelijk dat Graham het al eerder heeft verteld aan zijn kleindochter (en later blijkt ook zijn andere kleinzoon Gart)…want dat doen opa’s….die vertellen alles keer en keer. Gwendolyn corrigeert haar opa terwijl ze duidelijk het verhaal meebeleefd en geniet van de avonturen die ze zelf ook wil gaan meemaken.
Hiermee komen de verschillen met het verhaal uit King’s Quest 1 naar voren, bv dat alles er anders uit ziet, Graham alleen de spiegel nu meeneemt om Koning te kunnen worden, maar ook de keuzes m.b.t. de draak. Want ook al had je in het 1e deel ook keuzes (met gevolgen), in dit deel wordt er duidelijk een drieweg gekozen qua speelstijl: met compassie en je hart, met combat en je kracht & met wijsheid en je hersenen. Voetnoot: deze manier van speelstijl zal in het gehele spel terugkomen en heeft ook een bepalende factor hoe een aantal van de characters met je om gaan…maar ook hoe Gwendolyn dingen beleefd.
Maar terug naar de manier van vertellen…de actieve rol van Graham als verteller en Gwendolyn die meeleeft, geeft het spel een leuke extra dimensie. Los van de leuke interacties, grapjes, quotes gebruiken ze het ook bij de faal momentjes…want mocht je toch iets verkeerd doen dat gaat er niemand dood…nee, we gaan terug naar Graham en Gwendolyn die je de kans geven het overnieuw te doen (erg handig 😉 ).
De cell shaded animaties zijn erg leuk en ook de verschillende characters die je tegenkomt zijn erg super. De humor is erg grappig en voor mij in evenwicht. Toelichting hier op: er zijn de laatste tijd erg aantal games waarbij ik zelf vind dat ze teveel humor in een spel gestopt hebben….gewoon teveel van het goede zullen we maar zeggen 😉
Hoe dan ook, we gaan terug naar Daventry, want nadat Graham zijn verhaal heeft verteld aan Gwendolyn over hoe hij de spiegel van de draak heeft gekregen gaan we terug naar Daventry…maar jaren voordat Graham Koning werd. Graham gaat Gwendolyn (na haar nachtje dromen over hoe ze zelf een held wil zijn 😉 ) namelijk nu een verhaal vertellen dat ze nog niet eerder had gehoord….het verhaal hoe Graham een ridder werd aan het hof…en hoe alles begon.
We beleven de avonturen van Graham om een plekje te verkrijgen in de Knight Tournaments, en we leren de 4 tegenstanders kennen (de namen noem ik even niet omdat deze soort van spoiler zijn)….ieder uniek in zijn eigen soort…en met een eigen verhaal en achtergrond…en eigen specialiteiten waar jij een weg in moet vinden om ze allemaal te verslaan.
Inhoudelijk wil ik daar niet verder op ingaan omdat dit teveel van het verhaal verteld en in mijn ogen de charme van het zelf beleven weghaalt, maar ook hiervoor geef ik een extra plus. Het is namelijk lastig om in kortere games toch een soort van verhaallijn neer te zetten waarbij meerdere characters toch goed worden weergegeven zonder dat je het gevoel hebt dat je dingen mist uit de achtergrond van de characters. Dit hebben ze in mijn opinie erg goed opgepakt, de verhaallijnen zijn niet complex, maar divers en duidelijk.
Qua controls en gameplay: het is een echte adventure game…dus je moet vaak genoeg zelf gaan zoeken en dingen combineren om tot de juiste oplossingen te komen. Er zijn ook een aantal lineaire stukjes in, met name als de draak in het spel is…maar het grootste gedeelte loop je zelf rond. Het speelt perfect met de controller weg, dus daar heb ik niets op aan te merken. De scenes laden snel genoeg en, met uitzondering van het feit dat je soms heen en weer moet gaan omdat je iets bent vergeten en soms wel denkt kom op iets sneller lopen, heb ik geen kritiek op dat gedeelte van de gameplay. Natuurlijk zullen er mensen zijn die zeuren dat er geen shortcut is via een map of menu…maar echt, de wereld is niet groot genoeg om je daar druk over te maken.
En ook al is de wereld niet zo groot, het is divers genoeg en je hebt genoeg puzzels en opdrachten om je een paar uurtjes te vermaken. Mijn eerste run ben ik een kleine 7 uur bezig geweest, run 2 heb ik in 2 uur gedaan….en dit was sneller geweest als ik in de replay de scenes en conversaties had kunnen skippen. Waarom een tweede keer zul je je misschien afvragen? Nou, voor de completion 😉 De eerste keer wilde ik het spel gewoon spelen en ervaren, dus niet kijken wat voor een trophies/achievements er waren…..en ja….dan mis je er veel want er zitten er erg veel tussen die je waarschijnlijk anders mist.
En daar ligt dan ook mijn enige kanttekening, de replay value….want als je alles op 100% wil hebben of als je wilt zien wat de andere uitkomsten zijn van je acties (denk aan de speelstijlen) dan zul je het opnieuw moeten spelen…en dan hoef je echt niet alles opnieuw te zien en te horen. Neemt niet weg dat ik bijna aan mijn 3e keer was begonnen…ik wilde namelijk het hele spel gaan opnemen als walkthrough…maar dat laat ik even voor een andere keer staan 😉
Ik kan niet wachten op de volgende delen in ieder geval en het is voor mij een echte aanrader. Voor de mensen die geen geduld hebben en meer van run & gun games houden…ja…die vinden het misschien te traag….maar dan nog zou ik zeggen, give it a go, want voor de prijs hoef je het niet te laten….als is het maar voor de voice actors 😉