Review – Monster Hunter 4 Ultimate

Wij Westerlingen worden tot zekere hoogte wel aangetrokken tot de typisch Japanse RPG’s maar geven het vaak na enkele pogingen al op door de complexe gameplay, onduidelijke en oneindige menu’s en een overkill aan mogelijkheden. Ook Capcom die de vader is van menig toffe Japanse RPG erkent dit probleem. En na toch het behoorlijke succes van Monster Hunter 3 was het hun missie om met het vervolg hier meer rekening mee te houden. Of dit gelukt is gaan jullie nu lezen.

Laten we beginnen bij het begin van het verhaal. We bevinden ons op een schip in een woestijn-achtige setting waar opeens een enorm draakachtig beest opduikt. Met kleine stapjes legt de Caravaneer, die ook op het schip is, je uit wat je moet doen om de draak aan te pakken. De draak verslaan zit er niet in maar veilig het land bereiken is gelukkig wel een optie en zo begint onze missie. Eenmaal aan land in een vredig dorpje leren we de Caravaneer wat beter kennen. Hij runt zijn Caravan om alle uithoeken van de wereld te hunten en looten.

Hij is in het bezit gekomen van een article en zoekt 3 companions waaronder een Hunter. Tijdens een aantal missies krijgen wij de kans om ons als Hunter te bewijzen en kunnen zo zijn Capital C joinen. Tijdens deze missies leren we wat meer over de mogelijkheden in het stadje maar ook hoe het hunten in zijn werk gaat, hoe je een stuk vlees kan braden en wat er allemaal te vinden is in het ruwe land.

Uit deze missies blijkt dat Capcom de franchise inderdaad toegankelijker heeft gemaakt. De tutorials voelen aan als missies waardoor ze niet vervelend zijn en het geeft wat meer inzicht in het verhaal. Wanneer we met deze missies klaar zijn kunnen we vol aan de bak met guild missie’s, hier krijgen we eerst een stuk of 16 missies voor onze kiezen om elk wapen onder de knie te krijgen. Ook hier is gedacht aan de nieuwe hunters uit de Westerse streken.  Nu hoeven we deze missies niet allemaal te doen maar ze zijn wel handig en het levert ook wat extra geld op die je goed kan gebruiken.

Voor die gene die Monster Hunter 3 helemaal grijs heeft gespeeld zal dit deel van het spel wat eentonig en langdradig aanvoelen en niet echt bijdragen aan het verhaal, maar zoals ik al zei is het wel handig om de kas en je item box wat te vullen.

En dat is dan ook waar Monster Hunter om draait, het vullen van je item box en het verdienen van cash. Tijdens een jacht is er van alles te vinden op de gevarieerde regio’s. Dit beperkt zich niet alleen tot monsters en de loot die ze geven, maar ook kruiden, paddenstoelen, edelstenen, botten, vis en nog veel meer. En al deze dingen zijn weer te combineren met elkaar om nieuwe items te craften. Dit gaat zo enkele lagen door en zorgt ervoor dat je telkens weer het ruige landschap in wilt duiken, op zoek naar nieuwe loot. Dit vind ik persoonlijk ook echt de drijvende kracht achter deze franchise.

In ons huisje vinden we een mooie kist waar we al deze resources kunnen opslaan, combineren, verkopen etc. Hier zal je veel tijd door brengen na elke missie om aan de slag te gaan met de loot, maar ook om even te gaan slapen om je game te saven. Ook vinden we hier een grappig varkentje, een bediende en Wild Palicoes die je gaat vergezellen in je strijd tegen de monsters.

In het dorp vind je diverse shops waar we wapens en armor kunnen kopen, craften, upgraden. Waar we items en boeken kunnen kopen, waar we kunnen eten voor extra krachten en nog veel meer. Om niet te langdradig te worden zal ik niet alles opnoemen wat er wel niet te doen en te beleven is maar voor de nieuwe speler is dit al een ontdekkingsreis op zichzelf, voor de terugkerende speler zal het allemaal erg vertrouwd aanvoelen.

Toch heet het spel niet voor niks Monster Hunter dus laten we daar eens iets dieper op ingaan. Ondanks dat je maar een kwart van de tijd daadwerkelijk aan het vechten bent is dit wel waar het om draait, misschien nog wel meer als in deel 3 waar er toch een flink aantal missies waren die bestonden uit het vinden van resources. In dit deel bestaan de missies voor het grootste deel uit combat. En ook dit voelt lekker vertrouwd aan voor de terugkerende speler, al zien we wel wat nieuwe wijzigingen die het net wat toegankelijker maken.

Eén van die nieuwe toevoegingen is dat de stukjes land zich nu niet meer beperken tot de welbekende grensranden uit vorige delen, maar het nu is het in veel gevallen mogelijk om hoger op te klimmen, iets wat de combat een compleet nieuwe dimensie geeft. Ook heeft het wapenarsenaal een heleboel nieuwe snufjes erbij gekregen, al is het ondanks de tutorials vaak lastig toe te passen en zal je snel terug vallen op het welbekende button bashen.

Wel lopen we tijdens de combat tegen de eerste teleurstellingen aan. Voor degene die niet de beschikking hebben over de C stick die de New 3DS met zich mee brengt zal het lastig zijn de camera en de focus onder controle te houden. Het is mogelijk je focus te locken op je vijand maar dan nog blijft het niet echt lekker aan voelen. Daarnaast heeft Capcom er voor gekozen om vast te houden aan het niet toepassen van een levens meter bij je vijand. Sommige vinden dit positief omdat dit nou eenmaal bij de franchise hoort, maar voor nieuwe instromende gamers kan dit erg vervelend zijn. Wanneer je al vijf minuten lang aan het inhakken bent op zo’n monster en je net je laatste levens elixer achterover hebt geslagen zou het toch prettig zijn om te weten of het monster op sterven na dood is of dat hij het nog eens vijf minuten vol houd. Ook had ik toch gehoopt op wat meer variatie en nieuwe monsters. We vinden wel een aantal nieuwe monsters, maar vaak zijn dit monsters die we al kenden alleen nu lopen ze rond met wat steroïde in hun lichaam.

Toch voelen deze minpunten niet aan als vervelend. Waarom niet? Omdat de pluspunten en de drang om het door te willen spelen zo enorm overheerst waardoor je de minpunt meteen weer vergeet.

Overtuigd dit allemaal je niet om met Monster Hunter 4 Ultimate aan de slag te gaan dan zijn er nog wel een aantal andere toffe dingen. Monster Hunter 3 was voor de 3DS tamelijk beperkt waar het op multiplayer aankwam. Of beter gezegd, moesten we het doen met local fights, terwijl we op de Wii-U vol aan de slag konden in multiplayer sessies. In dit deel is dit verleden tijd en beschikken we over dezelfde mogelijkheden op de 3DS die deel 3 al op de Wii-U had. En dit is echt super tof! We vinden een hal die speciaal bedoeld is om andere spelers te ontmoeten over de hele wereld en om samen vol aan de te gaan bak om massaal monsters te lijf te gaan. Ook hier vinden we de missies die we in het solo spel hebben gespeeld. Deze multiplayer optie werkt erg soepel en geeft je niet het gevoel dat je opeens uit het spel word gerukt en in een lobby word neer geploft. Het is echt een verlenging van het spel.

Naast dit vinden we ook op onze map een soort survival quests waar we in een random gegenereerd landschap worden achter gelaten om nieuwe monsters te ontdekken, zeldzame loot te vinden en gewoon even wat afwisseling qua landschap krijgen. Deze soort van Quick Play geeft je ook totaal niet het gevoel even een arcade potje te doen maar voelt echt aan als onderdeel van het spel en de verhaallijn.

Conclusie

Ik kan de conclusie kort houden en zeggen dat je dit spel gewoon moet spelen, maar dat is niet eerlijk want voor veel gamers zal dit zeker niet het geval zijn. Wanneer je niet het geduld kan opbrengen om het spel te leren kennen dan zal, ondanks zijn toegankelijkere kenmerken, ook Monster Hunter 4 snel op de plank belanden net als bij deel 3. Kan je echter wel het geduld opbrengen, dan zal je beloond worden met meer dan 100 uur aan pure extase. Want dat is wat Monster Hunter 4 je bied.

Eigenlijk kan je nauwelijks uitgespeeld raken, hoeveel uren je er ook in stopt. En dat is dan ook meteen het eerste grote pluspunt want hoeveel games worden er tegenwoordig nog uitgebracht die zoveel uren aan gameplay met zich mee brengen. Wat ook een absolute plus is zijn toch wel de mooie verbeterde graphics ten opzichten van het derde deel.  De menu’s en mogelijkheden bevatten nog steeds enorm veel lagen en diepgang maar zijn voor de gemiddelde gamer goed te snappen en het is een goed ding dat Capcom daar niet al te veel heeft ingeleverd. Ook de multiplayer werkt echt goed, al was het fijn geweest als de communicatie tussen jouw en de andere spelers wat uitgebreider was. Tactieken bespreken tijdens een Hunt zit er nauwelijks in en dat vind ik wel een minpuntje.

Wat ook als minpunt genoemd moet worden is toch die vervelende camera tijdens de battles. Wij hebben niet allemaal zo’n mooi C stickje en daar had Capcom toch meer rekening mee moeten houden. Ook had er wel iets meer verhaal in mogen zitten om het niet te repetitief te maken.

Ondanks deze minpunten is Monster Hunter 4 Ultimate gewoon één van de beste titels die er op dit moment is op de 3DS en als je ook maar enigszins houd van dit soort games dan is dit een must have!