Review: Tomb Raider and the Temple of Osiris

Het eerste wat ik wil zeggen is: wat is dit een gave game! Buiten het gamen om ben ik namelijk een grote fan van Egyptische mythologie en dan hebben we ook nog de storyline…. Amazing! Maar goed nu snel verder met de game.

Lara Croft is één van de meest bekende iconen van de (mannen) wereld van gamers. Al sinds 1996 beroofd ze tombes en vindt beleeft ze de meest vreemde avonturen tijdens haar zoektocht naar verbogen schatten. Al bijna 20 jaar maakt Lara dus deel uit van de gaming scene. Men kent haar het meeste van de grote boobies en haar gestroomlijnd lijfje. Nu nog steeds zijn er veel dan ook veel cosplayers die van haar klederdracht gebruik maken. Ze draagt nou eenmaal vrij minimale kledij, zelfs al zit ze diep in de bergen waar je zou verwachten dat het ijskoud is.

Lara croft spellen staan bekend om de hoofdrolspeelster en ze zijn vrijwel allemaal third person shooters. Vier jaar geleden kwamen Crystal Dynamics en Nixxes Software met het spel Lara Croft and the Guardian of Light, wat een driedimensionaal actiespel is met een vaste camerapositie. In het kort: je bestuurde Lara of de 2000 jaar oude Mayakrijger Totec en moest je alleen of coop verschillende puzzels oplossen en bazen verslaan.

Eind vorig jaar, 9 december om precies te zijn, is hier een tweede deel van uit gekomen namelijk Lara Croft and the Temple of Osiris. Wederom gemaakt door dezelfde ontwikkelaars, maar dit keer uitgebreid naar meerdere spelers. Je kan het spel als “top down, Dungeon Crawling, Couch Co-op” met vier spelers tegelijkertijd spelen of gewoon in je uppie. Als je het spel alleen speelt is Lara een beetje overpowered en vlieg je de tombes zo door. Maar het is natuurlijk leuker om het spel met z’n tweeën te spelen. Ik kan je vertellen dat mijn man en ik soms flink of elkaar zaten te mopperen omdat we weer iets verkeerd deden. Het grootste nadeel van het Co-op spelen is dat de afstand tussen de spelers beperkt is en dus zul je bij elkaar in de buurt moeten blijven.

Lara Croft and the Temple of Osiris is een vervolg op de voorganger, maar heeft qua storyline niet echt met elkaar te maken. In het begin is het verhaal niet echt heel duidelijk maar later blijkt dat je verwikkeld raakt in een strijd tussen de eeuwige strijd van Seth en Osiris. Je werkt samen met een (voor mij onbekende mannelijke) Tomb Raider en met Osiris, zijn vrouw Isis en hun zoon Horus. Er zijn een negental tombes/kerkers en een vijftal Challenge Tombes. Deze Challenge Tombes zijn allemaal ze gevuld met puzzels, beesten, mummies en eindbazen. Zo heeft elke tombe zijn eigen thema. De ene keer zijn het explosieve ballen en de andere keer zijn het spiegels die je goed moet neerzetten. Zo is de game toch ook nog redelijk divers.

De graphics van de game zijn niet erg speciaal. Het is zeker niet next-gen waardig. Ik persoonlijk vond het zeker jammer dat we vier jaar hebben moeten wachten op dit deel. De graphics van de game  zijn in mijn ogen dan ook makkelijk haalbaar op de PlayStation 3 of Xbox 360. Ze zijn vrij simpel maar toch duidelijk. Je zit overal duidelijk de Egyptische tintjes en achtergronden.

De puzzels zijn vrij simpel, maar ze zijn in overvloed aanwezig. Elke tombe heeft naast de tombes ook speciale achievements. Deze zijn niet bepaald makkelijk. Naast deze hebben ook nog de collectibles in de game. Tot op heden ben ik nog niet achter wat je met de collectibles kan doen. Maar ik denk dat ze zeker belangrijk zijn in het compleet uit spelen van de game. Al met al ben je ongeveer 6-8 uur bezig om de totale game uit te spelen en om alle challenges en achievements te halen ben je zeker nog een uurtje of 8 extra kwijt.

Ook verzamel je gems tijdens het spelen zodat je aan het einde wat kistjes kunt openen voor ringen en andere kledij. Maar deze mogelijkheden zijn niet erg groot. Het mooie is wel dat er een community chest is welke speciale wapens en kleding eens in de zoveel tijd geeft.

Het combat systeem in deze game is wat vreemd. Als je de game bijvoorbeeld op de Xbox One speelt stuur je met de linker stick en aim je met de rechter maar voordat je kunt schieten moet je eerst de stick indrukken. Vreemd maar je moet er zeker aan wennen. Maar dit alles betekend dat je bijvoorbeeld al achteruit lopen kan aimen en shieten. Dus tja ik heb er zo mijn bedenkingen over.

Al met al hebben we het hier wel over een echte Lara Croft game vol met challenges en veel schatten. Er zijn genoeg uitdagingen, maar de game is redelijk simpel uit te spelen. De map wijst soms de richting aan waar je volgende checkpoint ligt, dit komt soms helaas wat onduidelijk over. De game valt goed in de Lara Croft serie, maar komt er net niet. De game is te kort en je kan niet erg veel los rond lopen van elkaar als je local co-op speelt. Ik vindt de puzzels ook te makkelijk. Ook mis je een duidelijke achtergrondverhalen als het op de karakters aankomt. Naast dit alles is het gewoon een leuke game om te doen en zeker de moeite waard om te kopen.