Duizelingwekkende snelheden, drie dubbele loopings, sprongen van honderden meters, chaos, frustratie en nog een heleboel van die termen! Wat ik eigenlijk probeer te zeggen is dat het eindelijk zo ver is. Mijn favoriete race game gaat het daglicht zien op pc en console. Ik heb het dan natuurlijk over Trackmania Turbo!

Er zijn namelijk maar weinig game titels waar ik meer dan duizend uur in gepompt heb. Trackmania is één van die weinige games waarbij ik dit wel heb gehaald en met mij ook velen andere. Trackmania heeft namelijk een flinke fan base over de hele wereld.  Spelers die dan ook bepaalde verwachtingen hebben bij dit nieuwe deel. Of deze verwachtingen ook waarheid worden ga ik je vertellen.

Wat het daarbij lastig maakt is dat we nu te maken hebben met een multi-platform game. Waar tot dus toe alleen pc gamers aan de slag konden met Trackmania kunnen nu ook spelers met een PlayStation 4 en Xbox One vol aan de bak. Nu is een console natuurlijk op sommige vlakken een stuk beperkter dan een PC en brengt dat ook nieuwe uitdagingen met zich mee om de fans toch tevreden te houden. Wij hebben Trackmania Turbo op de PlayStation 4 gespeeld. Deze review is dan ook gericht tot de console versie omdat wij het nog niet hebben kunnen vergelijken op PC. Wanneer dit wel het geval is dan zal ik hier zeker een update over schrijven.

Laten we beginnen met de Campaign waarin het de bedoeling is om flinke uitdagingen te kraken. Zoals we gewend zijn van Trackmania mogen we beginnen in de White series. In deze serie zijn de uitdagingen nog relatief eenvoudig en bij het behalen van bronzen medailles mogen we al naar de volgende serie.

Wat wel anders is dan in voorgaande deel is dat we vier verschillende omgevingen hebben binnen één spel. Deze zijn dus niet meer van elkaar gescheiden. En laten we zeggen dat dit de nodige uitdaging met zich mee brengt. Het is namelijk niet zo dat je meteen aan de slag kan op alle vier de omgevingen. Je zal eerst tien uitdagingen in Canyon Grand Drift moeten voltooien om de tien uitdagingen in Down & Dirty Valley vrij te spelen. Behaal je deze uitdagingen dan zal je aan de slag gaan in Rollercoaster Lagoon en als laatste speel je dan International Stadium vrij.

Behaal je op alle veertig uitdagingen minimaal brons dan speel je de volgende serie vrij. Hier zal je merken dat de uitdagingen al iets pittiger worden. Zo zijn er vijf series te voltooien. Nu is het alleen niet zo dat je met bronzen medailles alles vrij kunt spelen, elke serie heeft namelijk zo haar vereiste. Je zal dan ook al snel alle voorgaande tracks minimaal op zilver of zelfs goud moeten hebben om de volgende serie te voltooien.

Voordat ik hier verder op in ga zal ik eerst even iets vertellen over de vier omgevingen. En dan beginnen we met de Canyon Grand Drift. Eigenlijk zegt dit al alles. In deze omgeving worden je drift kunsten flink op de proef gesteld op lastige tracks die door een dorre en droge Canyon achtige omgeving  kronkelen. Voor terugkerende spelers zal het opvallen dat deze omgeving aardig wat weg heeft van de Canyon omgeving uit het vorige deel.

Down & Dirty Valley speelt zich af in sompige moerassen en bossen waarbij het knap lastig is om de controle te behouden over je voertuig. Ook hier geld weer dat de terug kerende speler dit deels zal herkennen door Valley uit het vorige deel.

Rollercoaster Lagoon is dan wel helemaal nieuw en origineel. Hierbij is er een soort mix van magnetische achtbanen en subtropische strand parcouren. Daar waar je op de coaster delen bakken met grip hebt zal je op het mulle strand zand echt alle kanten op glijden.

Als laatste hebben we dan de Stadium environment. Deze voelt lekker vertrouwd aan zoals we gewend zijn bij vorige Trackmania delen. De technische bochten, de full speed loops. Circuit die worden afgewisseld door dirt tracks en stapels met obstakels.

In de campaign mode vinden we naast de solo campaign en wereldwijde challenges ook iets anders nieuws en uitdagends. Dit is namelijk de Double Driver Campaign. Hierbij is het de bedoeling om samen met iemand anders plaats te nemen in een dubble seat bolide. Samen zal je de uitdagingen moeten zien te bedwingen. En dat is niet eenvoudig aangezien de wagen niet alleen jouw commando’s maar ook die van de ander op volgt. Dit zorgt voor hilariteit alom.

Maar natuurlijk draait het ook in dit deel vooral om de online mode en de multiplayer mode. Dat is namelijk de plek waar Trackmania echt tot zijn recht hoort te komen. Daar waar de online mode zich richt op battles tussen grote groepen spelers wereldwijd beperkt de multplayer zich tot een ouderwets potje fun met je vrienden op één bank.

We vinden hier ook weer een aantal modi zoals split screen, hot seat en arcade. En binnen deze modi kan je dan ook weer kiezen voor bijvoorbeeld officiële tracks of random gegenereerde tracks. Wil je bijvoorbeeld samen met een vriend split screen aan de gang of doe je liever een poging om en om, dan is dit de plek waar je moet zijn. En vooral de random gegenereerde tracks zorgen voor verrassende effecten waarbij iedereen gelijk is doordat niemand de track kent of geoefend kan hebben.

En ja, dan komen we bij de online mode. Dit is toch wel de plek waar de doorgewinterde Trackmania speler zijn uurtjes door bracht in het verleden. In tegenstelling tot voorgaande deel mag iedereen hier nu zonder moeite een spel beginnen met eigen gekozen parameters. Wil je een time attack van 5 minuten per track en alleen maar canyon tracks, of wil je juist multi-laps in een stadium enviroment? No problemo. Je kan natuurlijk ook altijd kijken welke servers er al zijn om te joinen.

En die servers zijn er genoeg doordat iedereen deze nu zo eenvoudig kan aanmaken. Of er een bepaalde opschoning plaats vind na een bepaalde tijd zonder activiteit is mij nog niet helemaal duidelijk maar tot nu toe lijkt het er op dat elke server die is aangemaakt blijft bestaan. Hierdoor heb je dus al binnen no time honderden servers. Gelukkig kan je dan wel weer je favoriete servers bewaren zodat je eenvoudig kan kiezen waar jij wilt racen.

En dan een heel belangrijk punt. Het ranking systeem. Voorheen werd er gewerkt met ladderpoints waarbij je een bepaalde hoeveelheid punten kreeg afhankelijk van je prestatie, de tegenstanders en je eigen rank. Dit systeem is volledig weg. Nu telt alles wat je doet in je ranking en ga je met procentjes binnen je rang omhoog. Bereik je honderd procent dan zal je een level stijgen.

Dan zijn er nog twee dingen over om te bespreken voordat ik mijn mening ga geven. Dit betreft de collectibles en de track building. Je zal namelijk beloond worden voor bepaalde prestaties in de vorm van paints, logo’s, nummers enzovoort. Zo kan jij je auto visueel opleuken naar je eigen smaak. Verwacht hierbij geen diepgaande mogelijkheden.

In de track building mode is echter wel een heleboel mogelijk. Naast de keuze voor elke invironment kan je ook kiezen in welke mate je geholpen wil worden. Is er al ervaring dan kies je uiteraard voor de geavanceerde modus waarbij je alle vrijheid hebt. Aan de hand van een tutorial word alles eigenlijk goed uitgelegd en is het vooral een kwestie van wennen aan de enorme hoeveelheid mogelijkheden en knoppen die je zal moeten gebruiken. In het begin voelt het vrij lastig en onoverzichtelijk aan. Steek je er echter even wat uurtjes in dan zal je snel merken dat je echt hele toffe banen kan bouwen. De controls hierbij blijven soms wel wat frustrerend.

En dan is het toch echt tijd voor een conclusie. Daar waar wij die normaal vrij kort houden zal het dit keer een flink verhaal worden omdat ik toch erg veel tegen ben gekomen waar ik als fan en terugkerend speler niet erg blij mee was.

Maar voor ik daar aan begin wil ik eerst de positieve zaken bespreken. En dan wil ik toch beginnen met hoe de game er uitziet, want dat is echt fantastisch. Er zijn zelfs momenten geweest dat ik een goede run gewoon liet gaan om eventjes te stoppen en de omgeving in me op te nemen. Alles oogt levendig en kleurrijk, en damn wat ziet de natuur er echt uit. Petje af op dit vlak.

Voor de hoeveelheid content geld eigenlijk hetzelfde. Je kan echt super veel doen (mits je geduld hebt en goed om kan gaan met frustratie) en deze game zal je echt tientallen tot zelf honderden uren zoet gaan houden.

Ook qua bugs kan ik eigenlijk alleen maar positief zijn. Op een incidentele crash na liep alles echt erg goed, hielden de servers zich goed en kon ik niks vreemds ontdekken.

Als laatste positieve punt komen we bij de controls. Hier is namelijk weinig tot niks aan veranderd. En dat is echt een goed ding. Een stadium race voelt zoals het moet voelen: no nonsens en voor iedereen gelijk. En zeker voor de fans en terug kerende speler is dit toch wel erg belangrijk.

En ja, dan komt toch die negatieve kant die voor mij persoonlijk erg overheersend was. Te beginnen met de campaign. De keuze om alle omgevingen bij elkaar te doen is naar mijn mening een hele slechte. Ik als stadium fan zit er namelijk niet op te wachten om eerst in de red of black serie tientallen uren te moeten besteden en te frustreren op Valley Races om dan eindelijk de Stadium Races vrij te spelen. Dat is namelijk niet mijn ding en ik beleef daar ook helemaal geen plezier aan.

Naast dat punt begrijp ik absoluut niet waarom er een keuze is gemaakt om je de mogelijkheid te geven en joker in te zetten. Behaal je namelijk een aantal keer brons dan mag je een joker inzetten zodat deze race bijvoorbeeld als zilver word gezien. Dit hoort naar mijn mening echt totaal niet bij Trackmania. In deze mode is het ook niet meer mogelijk om te zien welke spelers sneller zijn, of dat het handig is om hun ghost te gebruiken. Je kan alleen nog maar zien welke vrienden  sneller zijn dan jou.

Ook voelen de tracks op zich zelf niet echt in balans. Ik mis de typische flow en de tracks lijken in de moeilijkere series meer op geluk dan op skills te berusten. Ik zelf houd van full speed en tech tracks en deze kwamen veel te weinig voor in de game. Als laatste is het in deze mode niet mogelijk je eigen ghost uit te zetten nadat je er een tijd hebt neergezet.

In de online races kon ik ook nergens een optie vinden om de tegenstanders te verbergen. Wanneer er dan tientallen auto’s over de baan heen scheurt is het vrij lastig om zelf de baan nog goed te zien en je te concentreren. En dat is niet de enige afleiding die je hebt. Er is namelijk een poging gedaan om een deel van de chat toe te voegen aan de online races. Dit vind plaats op de linkerhelft van het scherm waar je spelers kan pingen. Kort door de bocht houd dit in dat je op je linker stick kan drukken als er een speler binnen komt of vertrekt en aan het einde van elke race. Dit heeft absoluut geen enkele meerwaarde en leid je volledig af van waar je mee bezig bent.

Het ranking systeem is in mijn ogen ook erg onduidelijk waardoor je eigenlijk geen idee hebt tegen wie je het opneemt. Natuurlijk geeft de level wel een indicatie maar dit is een veel te vaag begrip. Ook zie ik nergens aanwijzingen dat er weer een dedimania systeem komt die records gaat bewaren.

Het laatste wat ik dan wil noemen is toch wel het gebrek aan opties in zijn algemeenheid. Nu weten we (nog) niet of dit in de pc versie anders gaat zijn of dat de pc versie identiek gaat zijn aan de console versie. Een update gaat hier zeker over volgen zodra we de pc versie ook getest hebben.

Review – Trackmania Turbo
Al met al komt het er op neer dat Trackmania Turbo zeker geen slechte titel is maar dat het een stuk minder is dan we gehoopt hadden. Ben je een casual gamer of wil je vooral het solo deel van het spel spelen, bedenk dan goed dat hier echt flinke skills voor nodig zijn. Ben je een echte Trackmania fan houd dan rekening met de enorme beperkingen en het feit dat stadium niet los staat van de andere omgevingen. En dit hakt helaas zeker in op het cijfer wat betreft de console versies.
Verdict6.9
+ Punten
  • Grafisch overweldigend
  • Eindelijk naar console
  • Veel content
- Punten
  • Ranking systeem
  • Weinig opties
  • Omgevingen niet apart
6.9Verdict