Onder old skool versta ik de NES of de SNES, misschien stiekem zelfs de N64 en voelde de NES al niet meer als ‘mijn generatie’. Hierdoor kan ik terug kijken naar jaren van games en consoles en kan ik dan ook al snel de conclusie trekken dat het ook deels afhankelijk is van wanneer je bent begonnen met gamen en hoe oud je toen was. Zelf begon ik pas rond 11/12 en dan weet ik nog goed dat het pc gaming was en niet console, waarvan ik misschien rond dezelfde tijd ben begonnen maar toch de pc toen zag als ‘gaming device’ en niet (hoe ironisch) de gaming console. Want wij waren als 1 van de eerste in onze straat met een pc die een cd kon lezen en een hele andere generatie van games kon afspelen en kon beleven! NO MORE PIXELS!
En toch zie je tegenwoordig steeds meer games die terug gaan naar zijn ‘roots’ en ervoor kiezen om het te laten lijken of de game uit 1992 komt, en hierdoor denken een breder publiek aan te spreken. Want oudere generaties zijn er mee opgegroeid en de jongere generaties zijn deels afhankelijk van de ouders die ondertussen ook de oudere generatie is. Mij hoor je niet klagen, maar het voelt deels ook alsof we iets terug proberen te krijgen wat eigenlijk al geweest is, het nostalgische gevoel dat je kreeg toen jij je eerste console doos open deed en het aansloot met 3 stekkertjes of een blok wat achter in je tv kon, en je vader moest er wel bij zijn want om nou zelfstandig de tv naar voren te tillen kun je vergeten, want toen was je tv bijna net zo groot als je diepvriezer en qua gewicht hetzelfde.
Wat? Nee niet zo oud, we hadden wel een beetje kwaliteit toen. Dit bedoel ik:
Vroeger (Jezus, wat klink ik al oud) was het uniek als je een console had en een pc, ik weet er alles van want ik had gewoon vrienden weten te maken doordat we beide hadden en had ik het niet gehad, dan kwamen ze ook niet langs, gaf ik namelijk een keer aan dat de pc bezet was en de console kapot was, dan kwamen sommige mensen gewoon niet meer langs. Dit was waarschijnlijk ook meteen het begin van het einde, de reden waarom iedereen toch eigenlijk wel een console en pc moest hebben, want anders raakte je mensen kwijt die je eigenlijk wel wilde houden! Geef het een generatie en het is bijna raar als je maar 1 console hebt en geen HDTV. Nog een generatie verder en elk huishouden heeft 1 console/1 handheld en ieder persoon een smartphone en eigen computer. We verwijten het de ouders van de huidige generatie dat het zo mis is gegaan, niet beseffen dat het al mis ging bij onze generatie en ervoor.
Tegenwoordig hoor je de oudere generaties steeds meer klagen over hoeveel beter games vroeger waren omdat ze ‘diepgang’ hadden en je er uren en dan ook echt uren in kwijt kon omdat je vast zat bij level 1 en de groene pixel verwarde met de iets minder groene pixel ernaast en zo nooit de deur naar buiten kon vinden (guilty).
Ik ben een oudere generatie en ik keur games van nu deels af, maar niet doordat ik het oude terug wil, maar omdat ik niet kan begrijpen waarom we games krijgen die vaak maar voor 90% klaar zijn en altijd wel een online verbinding moeten hebben om zo glitches en bugs weg te werken. Daarnaast begrijp ik niet dat wij als consument dit nog stimuleren en bevorderen. Hell, ik had als ontwikkelaar exact het zelfde gedaan! Game op de markt gooien, tussendoor wat bijwerken en elke map die ik erna nog maak of zelfs al af had gewoon een prijskaartje aanhangen want mensen kopen het toch wel! En doen ze dat niet, maken we een bundel die iets duurder is maar dan wel 2 mappen bevat.
Wij zijn de dupe van onze eigen vooruitgang. Onze generatie legde de bar hoog, misschien te hoog voor generaties na ons. En wij worden er zelf ook niet minder van, ik betrapte me er zelfs laatst op dat ik niet eens meer keek naar de beoordeling van maar zocht specifiek naar de duur van de game want als hij onder de 10 uur zit hou ik het al voor gezien. En grafisch, hell yes. Besteed geen honderden euro’s aan een console als ik de pixels kan tellen. Met deze eisen, dit idee groeit de huidige generatie, dit zien hun als standaard straks! En dan maar zeggen hoe verwend de huidige generatie is. Ik zeg niet dat we vingers moeten wijzen naar mensen, denk dat het deels al te laat daarvoor is.
Hierbij wil ik mijn frustratie toch eindigen met een positief iets, want ondanks het grote verschil met nieuw en oud zijn wij op 1 front toch gelijk. En dat is hierom:
‘A true gamer never accepts the results he doesn’t like, he just loads another savefile’