Assassin’s Creed: Rogue, een last gen game die tegelijkertijd met Assassin’s Creed: Unity werd uitgebracht. Een game die dus helaas bij voorhand niet zoveel aandacht kreeg als Unity, maar met een nieuwe kijk op het verhaal zal het nooit een zorgenkindje worden in de reeks. Assassin’s Creed: Rogue helpt ons met het verhaal dat zich tussen deel 3 en deel 4: Black Flag afspeelt.
Het is een mengsel van de vorige games en heeft het beste van beide games samengevoegd in een nieuwe game. Ik zal dan ook zeggen dat het verhaal je soms erg zal verrassen, en mocht je de bijvoorbeeld Black Flag leuk vinden vanwege de scheepsvaart, dan is dit zeker een goed vervolg op Black Flag dat zich voor Black Flag afspeeld. Ook wel een pre-sequel genoemd.
In dit deel speel je Shay Cormac uit Ierland. Shay komt een oude vriend tegen en samen willen ze de Brotherhood joinen. Zoals een goede en echte Assassin’s zou moeten doen ben je constant bezig om je skills te ontwikkelen en houd jij je bezig met infiltraties missies. Ook neem je een schip over en ga je lekker je gang zoals bij Black Flag (persoonlijk vond ik het varen één van de mooiste dingen in Black Flag).
Maar dit alles veranderd als een missie helemaal misloopt.Dit is het moment waarop Cormac gaat twijfelen aan de Brotherhood waardoor hij als een Rogue verder gaat, ook wel als een schurk, of nog beter voor de periode waar het zich in afspeelt, een schavuit.
Hierdoor gaat hij niet alleen anders denken maar sluit hij zich ook aan bij de Templars. Iets ouder, wijzer en vol frustratie begint hij aan zijn moordlustige tocht die bol staat met moorden, plunderen en nu zal hij de strijd aan moeten gaan met zijn oude kameraden waar hij een tijd lang schouder aan schouder mee stond tijdens diverse gevechten. Hij zal dan ook alles eraan doen om de ambieties van de Brotherhood te verstoren.
Maar is het dan zo anders om een Templar te zijn in plaats van een Assassin? Nou, het is wel heel erg veel hetzelfde als een Assassin zoals bijvoorbeeld Edward Kenway. De helft van de tijd ben je bezig met het ontdekken van de straten, de daken van de negentiende eeuwse New York. Het rennen over de daken, het achtervolgen van tegenstanders, inbreken in een zwaarbewaakt fort en natuurlijk het af en toe uitschakelen van bewakers.
Het grootste verschil in de gameplay is het feit dat je nu niet de persoon bent die iedereen opjaagt, maar je moet nu ook tegen de Brotherhood vechten, soms moet je Assassin’s spotten en uitschakelen. En een handige tip is om goed naar de gesprekken te luisteren van de Stalkers. Ze zitten vaak vol met tips en hints om zo goed mogelijk te en zo makkelijk mogelijk in leven te blijven tijdens de game.
Verder zit de game vol met nieuwe wapens en andere speeltjes. Zo hebben we inmiddels niet meer de beschikking over de blaaspijp, maar daarvoor hebben we een pistool terug voor gekregen met een demper. Als je verder in de game zit, dan krijg je ook een granaatwerper die niet alleen standaard granaten afvuurt, maar ook beserk granaten, die we kennen van de beserk pijlen uit Black Flag.
Naast alle wapens die jij bij je hebt kun je natuurlijk ook je schip weer upgraden. Iets waarbij je zorgt dat je makkelijker de gevechten kunt winnen. En nu is het niet alleen je kanonnen en je ram boeg upgraden, maar je hebt nu ook te maken met een gigantische ram, niet alleen handig voor het ijs in het water, maar ook om andere schepen uit te schakelen.
En als je dan door de wereld vaart en je komt bij bepaalde locaties, zoals Davenport en New York, dan merk je dat Ubisoft sommige locaties heeft overgenomen van Assassin’s Creed 3. De wereld ziet er anders uit, maar dat kan ook komen door de witte wereld waar het zit in afspeelt. Dus waarschijnlijk is het ook hierdoor misschien inderdaad een game dat niet alle aandacht heeft gekregen die het moet verdienen.
En als we kijken naar de dingen die je allemaal kunt doen in Rogue, dan is het in het begin leuk en nieuw, maar al snel zie je veel overeenkomsten met de eerste missies in de game, maar je moet het doorlopen voordat je op open zee los mag gaan. En dat is dan waar voor mij het echt een leuke game aan het worden is. Nieuw, verfrissend maar toch vertrouwd en helaas soms ook een beetje een déjà vu moment.
Het enige wat ik altijd lastig vind bij deze game, en eigenlijks bij elke Ubisoft game is dat de cut scene’s er zo prachtig uit zien dat het te mooi om waar te zijn is. En met name de Colgate gebitjes is iets wat mij altijd heel erg stoort in de de Assassin’s Creed games, helaas ook deze keer weer…
Verder is het soms best jammer om te zien dat Ubisoft de basis van de game al zo goed als klaar had liggen, het combineerde met een gedeelte van nog een Assassin’s Creed game en dan nog zie je dat de graphics niet altijd even goed zijn. Bomen waar je doorheen kunt lopen, huizen die er soms wel heel erg raar uitzien vanwege het inladen van de omgeving. Waarschijnlijk komt het omdat de max van de last-gen consoles dan toch eindelijk is bereikt.
Assassin’s Creed: Rogue is een game die al het goede uit de voorgaande delen heeft gepakt en dit samen gevoegd in een nieuwe game. Een game waarvan ik tijdens de Gamescom nog het idee had dat het Black Flag 2 zou moeten heten, en misschien ook nog steeds door veel gamers zo zou worden gezien. Maar niets is minder waar. Black Flag was misschien dan wel de basis van deze game, maar vanwege het sterke verhaal is het juist zoveel meer dan een vervolg.
Ook het feit dat je deze keer aan de andere kant staat van het standaard verhaal dat we al meerdere delen kenden. Misschien is dit juist wel de vernieuwing waar de Assassin’s Creed reeks al een tijdje naar op zoek was. Dus mocht je Black Flag een leuke game vinden, wil je nog steeds graag in je boot rondvaren en ga je een zeegevecht niet uit de weg, dan is dit toch de Assassin’s Creed game die je zoekt in plaats van Unity.
365Gaming Verdict: 7
