Review – Shadow of the Beast

Fijne herinneringen koester ik aan de tijd toen ik een Commodore Amiga had. Een van de meest bekende, en voor die tijd toonaangevende games, was Shadow of the Beast. Destijds uitgeven door de bekende publisher Psygnosis. Het was een technisch meesterwerk en legde de lat erg hoog voor andere games. En het spel was oh zo moeilijk! Het spel blonk uit met zijn ontzettend mooie graphics en maakt als eerste gebruik van parallax scrolling (12 lagen!) om zo diepte te creëren in de achtergrond. Het spel werd begeleid met een atmosferische soundtrack gemaakt door niemand minder dan componist David Whittaker. Toen ik vorig jaar hoorde dat er gewerkt werd aan Shadow Of The Beast voor de PS4 heb ik meteen aangegeven dat ik deze graag wilde reviewen… Is deze titel nog steeds beestachtig goed?

Het verhaal

Het spel draait om Aarbron. Geboren als een mens maar getransformeerd tot een weerzinwekkend beest door de beastmaster Maletoth. Aarbron is verdoemd om Maletoth te dienen en door die transformatie hij heeft ook geen herinneringen meer aan zijn vorige leven. Tijdens het introductie level van het spel leert je de controls en het vechtsysteem. Geketend aan een magische leiband vecht je jezelf door de eerste levels heen.

Aan het lijntje gehouden tijdens de introductie…

Vrij ben je niet, de leiband is in handen van een demonisch figuur. Een soort van bevelhebber van Maletoth. Hij stuurt je naar de vijanden die je moet doden. De vijanden praten wel tegen je, maar veel kan je niet maken van hun taal. Als speler die je wel een ondertiteling, maar in een onleesbaar schrift (*hint: upgrades!).

Aan het eind van dit introductie level dood je een man zodat de demoon de baby kan ontvoeren, net voordat de man sterft legt hij zijn bebloede hand op je. Door deze aanraking krijgt Aarbron via een flashback zijn herinneringen terug. De man blijkt je vader te zijn… Door deze schokkende ervaring vind Aarbron de kracht om zich te bevrijden van zijn bevelhebber. Hij  weet de bevelhebber te verwonden maar deze weet te ontsnappen met de baby. De achtervolging start…

Visueel pareltje

Zoals op de Amiga hebben de makers ook bij dit deel erg veel aandacht besteed aan de visuele kant van het spel. Het ziet er ontzettend mooi uit. Mooie soepele animaties, de achtergronden en levels zijn mooi en erg sfeervol opgezet en zijn trouw aan de setting en grafische stijl van het originele spel. Er zit veel variatie in de levels en vijanden die je tegenkomt. De animaties zijn enorm mooi gemaakt en alles beweegt heel natuurlijk. Ook bij dit deel zit sfeervolle muziek. Op dat gebied is deze game een waardige aanvulling op de Shadow of the Beast serie.

Visueel, schitterend!

Grappig is dat je ook allerlei verwijzingen  tegen komt uit andere Amiga spellen (ook uitgegeven door Psygnosis) Zie het screenshot hieronder waarop je de Barbarian ziet uit het gelijknamige spel. Tof gedaan!

Een van de verborgen verwijzingen!

Platform, hack & slash

Shadow of the Beast is een combinatie van hack & slash met wat platform elementen, en met hier en daar wat puzzel elementen. De nadruk ligt echter op het combat systeem, veel timing en upgraden! In de gevaarlijke wereld waarin Aarbron zich begeeft, heeft hij meer vijanden dan vrienden. Gelukkig beschikt hij over een aantal klauwen waarmee hij zijn tegenstanders bruut te lijf kan gaan.

Wolverine style!

Ook zijn deze klauwen te gebruiken om tegen muren op te klimmen, of juist een muur te gebruiken om af te dalen.

Handig die klauwen!

Maar ook zijn vijanden zijn niet de minste! Zeker als je de eerste levels hebt overleeft merk je dat er meer diversiteit komt in de tegenstanders, en ieder van hun moet je op een andere manier zien te verslaan. Vijanden met een schild kan je eerst stunnen en dan doden, of als alternatief kan je ze met een druk op de knop omzeilen zodat je ze vanaf achteren kan doden. Zo kan je diversen tactieken toepassen. Daarnaast kom je schitterende eindbazen tegen, waarvan je eerst hun zwakheden moet zien te vinden.

Een van de kolossale eindbazen

Stun, block, roll, kill!

De controls zijn redelijk snel onder de knie te krijgen. Je kan uiteraard aanvallen met je klauwen, verdedigen (block), een vijand verdoven (stun) en je kan wegrollen. Aan het wegrollen zit een beperking, wanneer die dit drie keer doet moet Aarbron even bijkomen en is dan zelf even een makkelijk doelwit. Het blocken van de vijand is noodzakelijk, en als je dit goed timed kan het je een voordeel opleveren doordat je daarna een perfect strike kan uitvoeren. Ik had er af en toe wel moeite mee, blokkeer je links van je een vijand wordt je meteen in je rug aangevallen door een andere. Pittig dus!

Special moves

Natuurlijk heeft ons beest nog een aantal verassingen in petto. Bij elke kill wordt er een bloedmeter opgevuld, en wanneer deze helemaal vol is kan je de rage mode activeren. Hierbij moet je op een bepaalde tijd een knop indrukken waarmee Aarbron een vijand dood en je kan genieten van dit schouwspel. Ben je te laat (of te snel) dan wordt deze reeks onderbroken en keer je terug naar de normale vecht mode.

Ook kan je orbs en talismannen verzamelen, hiermee krijg je een speciale aanval. Door een klap op de grond te geven roep je een regen van spiezen op die uit de grond verschijnen waarmee alle vijanden een keer worden gedood. Ook is er special aanval te gebruiken waarmee je een soort van schaduw van jezelf oproept die de vijanden aanvalt. Genoeg variatie!

Bloed moet!

Een belangrijk onderdeel van de gameplay is het bloedmeter op peil te houden, en de health meter die aangeeft hoe vaak je nog geraakt mag worden door de vijand. Gelukkig is het een en ander nog te upgraden. Elke keer als je door een vijand wordt geraakt verlies je een healthpoint. Je kan deze punten terug krijgen door een speciale aanval uit te voeren, deze scene krijg je dan fullscreen te zien, door middel van button bashing moet je deze scene voltooien waarin Aarbron zijn vijand met zijn tanden helemaal aan flarden bijt. Deze speciale aanval kan je echter alleen uitvoeren als je bloedmeter helemaal vol is.

You’re life is mine!

Door het doden van vijanden wordt de bloedmeter aangevuld. Ook kan de meter worden aangevuld door het vinden van een soort van bloedzakken die verspreid liggen door de levels.

Upgrades & items kopen

Het voltooien van een level levert je punten op waarmee van alles kan kopen. Je kan ze gebruiken om upgrades te kopen. Zo kan je upgrades kopen waardoor het aantal healthpoints wordt verhoogd. Of een upgrade waardoor je meer bloed ontvangt in de bloedmeter voor het doden van je vijand. En zo zijn er nog vele andere upgrades te kopen. Ook kan je de ondertitels kopen van de talen die de verschillende rassen spreken.

Daarnaast kan je allerlei andere leuke items kopen. Je kan zelfs de volledige game kopen en spelen (emulatie) van het eerste  deel van Shadow of the Beast wat destijds op de Commodore Amiga is uitgebracht. Ook de originele soundtrack kan je kopen met behulp van deze punten, erg leuk dat ze deze items hebben opgenomen in de game.

Slice it up!

Helemaal perfect?

Om de game nu perfect te noemen gaat veel te ver. Ja, het ziet er goed uit en het speelt enorm lekker. Ik vind de manier waarop men heeft gekozen om een horde vijanden op je af te sturen niet de meest fijne. Ook dit is persoonlijk. Hierdoor werkt het blocken niet meer. Je wordt als het ware ingesloten. Het is nu bijna onmogelijk om op een leuke manier de vijanden via de block move tegen te houden omdat je meteen vanuit de andere richting wordt aangevallen. Dit voelt gewoon niet lekker en is zelfs frustrerend en levert constant dezelfde soort gevechten op. Je moet dus vaak gebruik maken van de rage mode om hier lekker doorheen te komen. Ook de keus om de ondertitels initieel onleesbaar te maken vind ik raar, je hebt totaal geen idee wat de personen die tegenkomt je proberen te vertellen.

Gelukkig is er ook een hoop wel goed aan het spel. Grafisch mooi en veel afwisseling, de eindbazen zien er goed uit, brute gevechten en goede muziek. Al met al vind ik het spel zeker de moeite waard voor de prijs van € 14,99.