Dag 1

Ik sta op en kijk om me heen. Achter me zie ik de zee, voor me een bos vol gigantische bomen. Ik heb geen idee waar ik ben.

Een stukje verder in de kust kom ik iemand anders tegen. Hij is net begonnen een hut te bouwen, en begroet me vriendelijk. Hij weet ook niet waar we zijn of waarom we hier zijn.

Hij begint een verdedigingsmuur te bouwen met puntige stokken. Voordat ik hem kan vragen waarom klinkt er een luide brul uit het bos. We kijken elkaar aan. Ik besluit maar snel te leren hoe ik wapens moet maken.

Dag 2

De nacht was rustig en in de ochtendzon kwam een derde persoon aangelopen. Hij vertelde ons dat hij op dodo’s had gejaagd en ook dino’s had gezien. Met zijn kennis van kampvuren en fakkels hadden we een heerlijk avondmaal en een waren we veilig in de nacht.

Nou ja, veiliger, want plots werden we aangevallen door vier Raptors. Twee ervan kregen we dood op de verdedigingsmuur, de andere twee kwamen het kamp in en wisten we knock out te slaan. Helaas overleed een van mijn vrienden aan zijn verwondingen, dus we waren weer met twee man.

Dag 3

Onze overleden vriend wandelde ’s Ochtends weer ons kamp in en vertelde dat hij na zijn dood weer wakker werd op het strand. Handig om te weten dat we dus niet permanent doodgaan op dit eiland.

Ook lukte het ons om met speciale bessen de Raptors verdoofd te houden en ze te temmen, door ze telkens wat vlees te voeren. We besloten ze Jack en Jill te noemen en met hun was onze verdediging compleet.

Tevens bleken de twee J’s ook erg geschikt om te jagen op andere dino’s. De kleine planteneters waren geen uitdaging voor onze Raptors maar een koppel Triceratopsen bleek wel een wat grotere uitdaging te zijn. Gelukkig waren we met z’n vijven sterk genoeg, maar Jack liep wel een aantal verwondingen op.

Dag 6

Na een aantal dagen herstel voor Jack, en het jagen op het kleinere grut met Jill, besloten we op zoek te gaan naar een veiligere plek. De aanvallen ’s nachts werden af en toe wat te intens.

Tijdens het jagen hadden we een eiland gezien en ik had ondertussen geleerd hoe je vlotten moest maken. Met twee vlotten met kratten vol spullen kwamen we aan op het eiland. Ik ging een rondje lopen met onze Raptors terwijl de andere twee begonnen aan het bouwen van onze thuisbasis.

Mijn tocht was er een vol voedsel. De Raptors gingen compleet los en op dit eiland hoefde ik alleen nog maar rekening te houden met de Brontosaurussen. Niet dat ze agressief zijn maar ik vermoed dat mijn Raptors het niet zouden overleven.

Dag 10

Na een aantal dagen hout, steen en ijzer verzamelen hadden we genoeg materialen bij elkaar voor een flinke thuisbasis. Met muren van steen dit keer, want een van ons had geleerd hoe dat moest.

Zelf had ik geleerd hoe je betere wapens en spullen van staal moest maken en de andere twee hadden geleerd hoe je zadels kon maken. Ook was het ons gelukt om een pijl en boog te maken met verdovingspijlen.

Aan het einde van de dag hadden waren de raptors te berijden en hadden we onze groep uitgebreid met een Triceratops, die razendsnel bessen verzamelde, en een schildpad-achtige dino die handig was als we steen of ijzer nodig hadden, want hij was goed in het breken van rotsen.

Dag 21

Terwijl we bezig waren in onze moestuin hoorden we gegil uit het water komen. In de verte zagen we iemand op een vlot aangevallen worden door een krokodil. We gebaarden dat hij naar ons moest komen en wij sprongen op onze vlotten om hem te helpen.

Toen hij bijna bij ons was brak zijn vlot en viel hij in het water. Geen eerlijk gevecht, ware het niet dat wij ondertussen op schotafstand waren. Ik had ondertussen geupgrade naar een kruisboog en mijn vrienden hadden geleerd hoe ze simpele vuurwapens konden maken.

De krokodil legde al snel het loodje en we trokken de vreemdeling aan boord. Geen van ons had ooit krokodillenvlees gegeten maar de kans om luxe te dineren kregen we niet. Een gigantische haai kwam uit de diepte omhoog en hapte onze avondmaaltijd voor onze neus weg.

Dag 22

Ons vierde lid bleek uitermate goed te zijn in het maken van kleding en in de kortste keren liepen we rond in prehistorische haute couture. Ik koos voor een simpele doch effectieve outfit van huiden, om me goed te isoleren tegen extreme temperaturen. De andere hadden voorkeur voor een stijlvolle outfit gericht op bepantsering.

Eentje sloeg een beetje door en plunderde onze voorraad metaal om een stalen schild te maken, inclusief een verzameling aan speren. Handig voor de jacht, moet hij vast gedacht hebben.

Dag 29

Op een vroege verkenningstocht kwam liep ik per ongeluk een Tyrannosaurus Rex tegen het lijf. Ik schrok me rot en zette het op een lopen. Geen van mijn vrienden waren in de buurt om mij te helpen dus mijn enige uitvlucht was een rotsformatie aan mijn linkerhand.

Net voordat de T-Rex dichtbij genoeg was om van mij een lekker avondmaal te maken wist ik weg te duiken tussen de rotsen. Ik klauterde omhoog en kwam uiteindelijk boven de T-Rex uit. Een prachtige plek om mijn nieuwe boog met verdovingspijlen te testen. Na talloze pijlen op zijn hoofd te hebben geschoten zakte de T-Rex door zijn knieën.

Toen ik aankwam in de basis liet ik de T-Rex brullen. Geschrokken doken mijn vrienden weg, op zoek naar wapens om zichzelf te verdedigen. Gelukkig was het niet nodig, want onze groep had er weer een lid bij. De grootste, en hongerigste, tot nu toe.

Het enige wat mij in twijfel hield was de brul van de T-Rex. Luid was hij zeker, maar lang niet zo luid als de brul van de eerste dag…

Dag 35

Eindelijk was het ons gelukt om vier vliegende Dino’s te temmen en te voorzien van een zadel. Terwijl Nom Nom (mijn koosnaam voor de T-Rex) en de twee J’s ons uitzwaaiden gingen wij op pad om van bovenaf het eiland te verkennen.

Al snel kwamen we bij een waterval uit die zo mooi was, dat er unaniem werd besloten daar een uitvalsbasis te gaan maken. Op een hoge rots stond in de kortste keren een geïmproviseerde basis, met een lekker kampvuurtje en wat bedden.

Een van ons donderde alleen de rots af en viel vol in het meer. Les één: Prehistorische Piranha’s zijn dodelijk. Les twee: Blijkbaar kan je ook weer tot leven komen in een bed. Les drie: Voordat hij kopje onder ging zag hij een bijzondere ingang in de rotswand.

Bij nader onderzoek bleek dat die ingang een diepe grot was. Een grot vol kristal, ijzer en andere rijkdommen. Dieper in de grot vonden wij een bijzonder artefact, waarvan we dachten dat die later wel van pas zou komen. Nog dieper in de grot vonden wij vooral heel veel reuze schorpioenen. En mega slangen. De score eindigde uiteindelijk op 23 keer dood aan onze kant, en 7 dode beesten in de grot.

Met zakken vol grondstoffen keerden we terug naar onze uitvalsbasis. Het was ondertussen al donker dus snel tijd om onze ogen te sluiten en lekker te slapen tot het weer ochtend was. Helaas was het een nacht met wat onrust, want herhaaldelijk werden we wakker gemaakt door gebrul in de verte…

Dag 36

Na een onrustige nacht stonden we vol motivatie op; Motivatie om erachter te komen welke dinosaurus ons wakker hield. Eenmaal in de lucht was het niet moeilijke om erachter te komen waar we heen moesten. Een luide brul uit het noorden leidde ons richting een bergachtig gebied.

Vanaf een afstand zagen we een dinosaurus die erg leek op een T-Rex, alleen toen we dichterbij kwamen zagen we een groot verschil: Zijn formaat. Deze gigantische dinosaurus was enorm. En zijn eetlust was van dezelfde grootte. Toen een van ons in de buurt wou landen sprintte de dino hongerig op hem af.

Het was duidelijk dat we deze gigantische dinosaurus op dit moment niet konden verslaan. Teleurgesteld, en enigszins angstig, dropen we af. Vol nieuwe rijkdommen kwamen we in onze basis aan, wetende dat er nog een zwaar gevecht op de planning stond.

Nawoord

Toen Ark: Survival Evolved in de Early Access beschikbaar kwam voor de PC heb ik deze al onder de loep genomen en was ik hartstikke positief. Ondertussen is Ark ook beschikbaar op de Xbox One, in de Game Preview Program, en krijg je dezelfde features als op de PC. Sinds mijn laatste preview zijn er talloze nieuwe Dino’s bijgekomen, een flink aantal nieuwe items om te bouwen.

Het releasen op de Xbox One heeft op dit moment een paar beperkingen. Natuurlijk moet er een boel afgestemd worden, om te zorgen dat Ark lekker draait op de X1 en PS4, dus een aantal bugs omtrent prestaties zijn nog aanwezig. Tevens is het draaien van een eigen server alleen mogelijk met beperkingen. Als je op de Xbox je vrienden uitnodigd kunnen zij niet te ver weg lopen omdat het systeem het dan niet aankan. Je kan wel een Xbox omtoveren tot server, maar dat betekent dat je zelf dan niet kan spelen op die Xbox.

Gelukkig vangen ze dat nu af met een aantal gratis dedicated servers waar je op kan spelen. Deze zijn wel gericht op PvP, wat betekent dat je vaker mensen tegenkomt met kwade bedoelingen. Wil je zelf bepalen wat de instellingen zijn, en onbeperkt willen spelen, moet je toch echt een extra Xbox One inschakelen, of wachten tot het mogelijk is om een eigen server te huren voor de Xbox.

Review - Ark: Survival Evolved - Xbox One Release
Nu Ark beschikbaar is op de Console is het meteen duidelijk dat het ook een heerlijk spel is om op de bank te spelen! Talloze nieuwe features en manieren om het spel te spelen op jouw manier. Helaas is het nog niet makkelijk mogelijk om met een groep vrienden je eigen server te bouwen, maar dat komt nog wel. Ark is sowieso een spel om met je vrienden te spelen, of je het nou PvP of PvE doet. Voor de jongere speler zou ik even opletten (als ouder). Hoewel het met anderen een leuk avontuur kan zijn, laat het spel je soms flink schrikken. Zeker in het donker, als je ineens tegen een T-Rex aanloopt.
Verdict9
+ Punten
  • Nog meer Dino's en dingen om te doen!
  • Lekker op avontuur met je vrienden!
  • Speelt heerlijk weg op de bank!
- Punten
  • Een aantal bugs vanwege het ombouwen voor de Console
  • Behalve als je een Xbox One over hebt, is er nog geen goede optie voor deticated servers
  • Alleen publieke PvP servers, geen PvE servers (waar je spullen veiliger zijn)
9Verdict