Review – Metal Gear Survive

Iedereen die een beetje inkijk heeft op de game industrie heeft waarschijnlijk meegekregen dat de Metal Gear franchise niet meer is wat het geweest is. De meeste liefhebbers van dag 1 waren na het spelen van Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain teleurgesteld en kijken sindsdien niet meer zo rooskleurig naar de serie.

Voor mij lag dat anders, aangezien ik naast de spin off titel Metal Gear Rising Revengeance (wat een hack & slash spel is in plaat van een stealth action spel) nooit een ander spel in de serie heb gespeeld. Ik heb enorm genoten van The Phantom Pain, vanwege de enorme vrijheid om missie te benaderen en te voltooien, maar ook de grafische pracht en het oog voor detail in de omgevingen, karakters, wapens, etc. Toch kan ik ook inzien dat het verhaal niet even uitgewerkt en tot in details verteld is als zijn voorgangers en dat is altijd de highlight van Metal Gear geweest.

Na The Phantom Pain is het brein achter Metal Gear, Hideo Kojima, opgestapt en is nu voor zichzelf opnieuw begonnen, tot enorme ergernis van fans, die nu afhankelijk zijn van Konami om de serie te vervolgen. En dat hebben ze met gedaan met een nieuwe spin off, Metal Gear Survive. Is dit spel een leuke nieuwe kijk op de Metal Gear formule (zoals Revengeance), of heeft Kojima de magie van de serie met zich meegenomen?

In a dimension, far far away…

We starten het spel na Ground Zeroes, de prequel van Phantom Pain, waar het hoofdkwartier van Big Boss met de grond gelijk gemaakt is. Blijkbaar is op deze plaats een portaal geopend naar een andere dimensie waarin de hoofdpersoon (jouw create a character) gedeeltelijk ingezogen wordt, waardoor je geïnfecteerd bent met een virus dat je uiteindelijk zal veranderen in een wanderer (een soort kristal zombie). Klinkt niet bepaald rooskleurig dus.

Maar dan krijg je van Wardenclyffe (een geheime overheidsinstantie) de kans om een remedie te vinden, door jezelf te transporteren naar Dite, een alternatieve dimensie waar de oorsprong van de wanderers is. Tijdens je zoektocht vergaar je wapens, uitrustingen en manschappen en breid je je eigen thuisbasis uit, zodat je home sweet home niet verandert in puin dood puin.

Voor een Metal Gear game is het verhaal niet erg goed, maar ik denk niet dat iemand daar verbaasd over is. Al vanaf de eerste trailer was bekend dat het een spin off zou zijn en Metal Gear Rising Revengeance had ook geen Oscar waardig materiaal op gebied van storytelling. Maar waar Revengeance is slaagt is een vermakelijk verhaal te vertellen, iets waar Survive wat van kan leren.

Want hoewel er interessante wendingen te vinden zijn in het verhaal, is dit ten eerste erg sporadisch en ten tweede veelal aan het einde. Vooral de pacing in het begin voelt als stroop door een rietje zuigen. Ik snap dat je in een verhaal niet meteen alle kaarten op tafel legt, maar een geleidelijk proces was wel fijn geweest. Of op z’n minst misschien een interessante locatie?

Want de omgeving is…tja. Erg kaal, grauw en niet divers. Het was al bekend dat heel veel assets van Phantom Pain hergebruikt zouden worden voor Survive. Dus logisch dat de omgeving voornamelijk woestijn is. Maar Phantom Pain had nog kleur en in ieder geval een beetje variatie in omgevingen. Wat heeft Survive? Mist. Heel veel mist. Hierdoor wordt de (deels) hergebruikte wereld van Phantom Pain een stuk lelijker en velen malen meer eentonig. Al met al klinkt het niet erg veelbelovend. Is de gameplay dan de reddende factor? Nou…

Meh tal Gear

…ja en nee. Ik moet het Metal Gear Survive nageven: er is iets nieuws geprobeerd met de speelstijl en mechanics. Er is deels qua besturing wat van Phantom Pain gekopieerd, maar er is ook aardig wat toegevoegd. Om te beginnen: vergeet je high end militaire uitrusting en zeg hallo tegen roestige stalen buizen, pijl en boog en af en toe een simpel vuurwapen.

Ook is nu de focus meer op verdedigen van objectives (goh, het is een zombie game met waves) en dit doe je met tal van verschillende fortificaties. Denk aan zandzakken, houten en metalen omheiningen, vallen, enzovoort. En de manier waarop de vijand op deze verdedigingen reageert is best indrukwekkend. Vooral bij een hek van gaas is het tof om te zien hoe het langzaam maar zeker indeukt en uiteindelijk bezwijkt onder het gewicht van wanderers die zich op elkaar stapelen.

Ook is het tof dat sommige eigenschappen van wapens goed te combineren zijn met de verdedigingen die je plaatst. Zo kan je op een zandzak staan en van hogerop je knuppel rondzwaaien. Of achter het gazen hek de wanderers lekprikken met een speer en/of pijl en boog. Dat soort dingen geven het spel toch nog wat interessante situaties waarbij je tactisch gebruik maakt van alles wat je tot je beschikking hebt.

Maar dan is ook hier al het toffe wel mee gezegd, want ook de gameplay heeft nog talloze haken en ogen. Zoals de constante honger en dorst waar je rekening mee moet houden. Natuurlijk doen zat survival games dit, maar bij Survive voelt het aan als rekken van je speeltijd. Want je kan jagen op dieren, maar dan is jagen wel een erg royaal woord. Het is eerder hersenloos achter geiten en wolven aanrennen en wild op ze inslaan tot ze het loodje leggen. Je kan uiteindelijk ook eten en drinken farmen op je hoofdkwartier, maar het is een constante irritatie, die de pacing van het spelen onnodig belast.

Dat vechten is trouwens ook niet echt baanbrekend. Tuurlijk is het tof dat ze speren en dergelijke zijn toegevoegd, maar heel veel diepgang heeft de combat niet. Naast een paar nieuwe moves die je door te levelen kan unlocken is het vooral een paar basisaanvallen. Hierdoor voelt het vechten een beetje matig uitgewerkt.

En dan je taken. Dit is voornamelijk de mist in lopen (waardoor je o² meter langzaam leegloopt en bij 0 ga je nogal dood) om teleporteerders en graafmachines te activeren. Door het activeren worden er hordes aan wanderers naar je toe gelokt en het is aan jou om deze machines te verdedigen tot de tijd op is. That’s it. Ja, je kan dit tot 4 spelers online doen en ja, daardoor wordt het wel een stuk vermakelijker. Maar heel veel diepgang heeft het niet en het duurde niet snel tot het mij begon te vervelen.

En dan de dikke duim beneden voor de micro transactions. Niet zozeer de kleine dingetjes als boosts en dergelijke (ook al heb ik een hekel aan dit soort geldklopperij in het algemeen). Het zit hem in het feit dat je middels een geldbedrag van rond de €10 een extra saveslot kan kopen.

Hoe ze hier op zijn gekomen zou ik niet weten, maar het is schrikbarend dat een feature waar je normaliter niet bij stil hoeft te staan, nu opeens een fiks geldbedrag kost. Zelfs MMORPG’s geven je meestal in ieder geval een aantal save slots, voor je voor de extra moet betalen. Ik zie in geen enkel optiek waarom ik überhaupt een extra slot wil hebben, aangezien je uiterlijk ook gewoon nog in game aan te passen is en je niet zo veel keuze heb om het spel divers te spelen, maar het is pijnlijk om dit soort beslissingen terug te zien.