Review – World War Z

Zombies. Om er doodmoe van te worden. Al jaren worden we nu geteisterd op ons scherm met de on-doden. En dan nu worden we nog eens opgedrongen met een game-verfilming wat al helemaal niks goeds beloofd gezien de ervaringen uit het verleden. Maar wacht eens even? 4 Player co-op campaign? Uitgebreide skill-tree perks, en een flinke variatie aan guns!? En dan ook nog wave aan wave aan zombies die op je afstormen. We gaan toch maar eens rechtop zitten hiervoor.

In World War Z trek je voor verschillende verhalen door verschillende wereldsteden met verschillende karakters.

In New York vertrek je met drie zombie knallende collega’s door de straten op zoek naar een trein die je de stad uit zal lijden om zo te ontsnappen. Maar voordat het zover is staan er tussen jou en de exit duizenden ‘zekes’ (zombies) op je wachten. Nadat je het kleine tutorial gedeelte hebt gedaan is het tijd voor je eerste golf aan on-doden.

Als ze eenmaal doorhebben dat er ‘fresh meat’ in de buurt is zullen ze er alles aan doen om bij je te komen. Met duizenden tegelijk stormen ze dan op je af. Jij en je team-mates hebben nog wel even van tevoren de tijd gehad om je te prepareren en her en der vallen als auto-turrets, prikkeldraad en andere booby-traps klaar te zetten. Als het dan eenmaal los gaat zit je er middenin en dien je overal rekening mee te houden. Om het je nog wat moeilijker te maken is er van tijd tot tijd een diversiteit aan speciale zekes. Zo heb je een Bull, (enorme on-dode SWAT-agent) die behoorlijk wat damage kan verdragen en als een malle zich op je afstormt.

De Screamer doet natuurlijk wat een screamer hoort te doen en schreeuwt nieuwe zombies bij elkaar. Dan is er nog de lurker die geniepig in hoekjes loert naar zijn slachtoffers, als hij je eenmaal te pakken heeft kan alleen een andere teammaat je bevrijden.

Of je nou met drie AI-teammaatjes of met drie willekeurige spelers op pad gaat de spanning zit er goed in. De AI volgt je op de voet en schiet aardig met je mee in de kleine ruimte. Je moet geen wonderen verwachten van de computergestuurde hulp, mocht je toch onder de voet gelopen worden en je bent afgezonderd dan is het duidelijk game over.

Of je nou in Jeruzalem, Moskou of in Tokio aan het verdelgen bent, de omgevingen steken goed in elkaar en je dient continu alert te zijn. Ondanks dat het een platgeslagen pad is wat je afloopt kunnen er net zo goed vijanden achter je opduiken terwijl je net bezig bent met de vijand recht voor je. Er zijn diverse moeilijkheid-graden waarbij easy toch soms wel als te makkelijk aanvoelt.

De stand ‘hard’ bied je gelijk wat meer uitdaging en geeft je gelijk ook wat meer beloningen als je het level afrondt. De hoogste stand is natuurlijk alleen voor de echte onsterfelijken, en zombies zullen dan ook meedogenloos zijn. De wapens die je oppikt hebben natuurlijk ook allemaal hun eigen voor en nadelen.

De light-machine gun sproeit heerlijk veel kogels maar doet toch wat minder schade als een sporting carabine. Daarnaast heb je special weapons als grenade launchers en sniper rifles met exploderende munitie die maar kortstondig meegaan maar wel enorm veel schade berokkenen aan de hordes. Mocht je liever wat meer sneaky te werk gaan, je bent ook standaard uitgerust met een pistool met demper. Een welgemikt head-shot doet de zombie in een keer uitschakelen waarmee je langs groepen jezelf kan loodsen, je AI team-mate zal dan ook automatisch mee switchen naar een geruisloos pistool.

De game leent zich fantastisch als online co-op avontuur en samenwerking en communicatie is key, vooral op het hoger gelegen niveau. Om de game nog wat meer sjeu te geven is ‘friendly fire’ continu geactiveerd. Dus als je net heerlijk staat te knallen dien je uit te kijken dat je niet je team-mate in de rug schiet.

Nadat je een level succesvol hebt afgerond kun je met je verdiende credits naar je wapens gaan en diverse onderdelen kopen om zo je gun up te graden.

De skill-tree is nog veel uitgebreider waarbij je je zuurverdiende punten in verschillende speelstijlen kan uitgeven.

Op grafisch gebied kan de game goed meekomen, verwacht geen grafische hoogstandjes als de laatste paar Xbox One exclusives van de laatste tijd. Maar toch nette textures en een deftig kleuren pallet. Wie met een degelijke headset op aan de slag gaat wordt getrakteerd op heldere geluiden van wapens en zombies. Helaas roepen de vier avatars wel continu dezelfde kreten naar elkaar wat toch ietwat vervelend wordt naar verloop van tijd.

World War Z mag worden beschouwd als een open liefdesbrief aan de Left4Dead games van enkele jaren geleden, er is veel copy & paste werk overgenomen en vervolgens een eigen draai aan gegeven.

Na een goede 5 uur rollen de credits al over je scherm en kunnen we concluderen dat het hoofdverhaal toch ietwat aan de korte kant is. Met slechts 4 grote steden die je verkend hadden we toch op wat meer gameplay gehoopt. De campaign schittert pas echt in co-op en levert je zeker de nodige speeluren op. Ondanks dat het her en der leentjebuur speelt bij een andere gevestigde franchise komt de game absoluut goed uit de verf.

Tevens ligt de game voor een zachte adviesprijs in de schappen van je games-handelaar. Wie nieuwsgierig is geworden naar de gelijknamige film met Brad Pitt in de hoofdrol, deze is momenteel te zien op het Netflix kanaal.