Enige tijd geleden kreeg ik de kans om kort kennis te maken met ‘The last Tinker: City of Colors”. Zoals jullie toen hebben kunnen lezen was ik aangenaam verrast door deze indie game van Mimimi Productions en keek ik erg uit naar de volledige game om te zien of het spel daadwerkelijk zou brengen waar ik op hoopte. Afgelopen week was het zover en mocht ik aan de slag met het volledige spel!
Het Verhaal
We stappen in de huid van Koru, een stoere mens aap en bevinden ons in de buitenwijk van de City of Colors. Een stad in Tinkerworld waar Koru samen met zijn maatje Tap wonen. Tap is een grappige mix tussen een vliegend mini varkentje en een knijp speeltje. Zeker in het begin van het spel is Tap als hulpje erg handig. De gehele wereld is opgebouwd uit karton, papier, lijm en de kleuren rood, groen en blauw. Hierdoor ontstaat een bijzondere sfeer.
Elke kleur heeft een eigen spirit en zoals jullie kunnen raden ontstaat hier ook het probleem mee. Ik wil niet te veel verklappen van het verhaal maar tijdens de introductie van het spel kom je tot de ontdekking dat Tinker world bedreigd word en dat jij over bijzondere krachten beschikt. Jij bent uitverkoren als Last Tinker. Een Tinker is verbonden met de wereld en met alle dingen die de wereld vormen. Aan jouw de taak om Tinker world en zijn spirits te redden.
De gameplay
Al vanaf het eerste moment kom je goed in het verhaal en blijft het ook goed boeien. Ondanks dat het verhaal op eerste zicht niet heel vernieuwend is moet ik zeggen dat later in het spel je toch aan het nadenken gaat en er een diepere laag en betekenis in kan vinden. Of dit ook de bedoeling van Mimimi Productions is geweest dat is mij niet duidelijk maar het zorgde er bij mij in ieder geval voor dat het boeiend bleef. Vanaf het eerste moment voelde de besturing goed en intuïtief aan.
Je hebt de keuze om met muis en toetsenbord te spelen maar ook een controller is een optie. De Xbox 360 controller word volledig ondersteund en ik vond dit perfect spelen. De camera draait over het algemeen goed mee al ondervond ik er soms op kritieke momenten ook wel eens problemen mee.
Tijdens het spelen van de levels spaar je een soort edelstenen die in Tinker World als betaalmiddel gebruikt kan worden. Hiervoor kan je bij speciale machines vrijgespeelde moves en andere perks kopen. Daarnaast vind je in elke level kwasten die je kan gebruiken om artworks en perks vrij te spelen. Met bijna 40 levels ben je echt wel even zoet met de game. Elk level is opnieuw te spelen nadat je hem voltooid hebt en op elk moment kan je de moeilijkheid graad veranderen.
Nostalgie
Nostalgie was het eerste woord dat bij mij naar boven kwam toen ik het spel speelde. The Last Tinker deed mij aan spellen denken waar ik velen jaren geleden dol op was zoals Banjo & Kazooie. Ondanks het enorme aanbod aan games op dit moment kom ik maar weinig titels tegen die dit gevoel bij mij oproepen. De levels zijn wisselend. Sommige levels zijn vrij te bewandelen en te ontdekken. Andere levels zijn erg lineaire en voelen aan als een echte platform. De overeenkomst tussen de levels zijn de puzzels die soms echt pittig kunnen zijn. Dit is een mix die we een jaar of 15 geleden erg veel zagen op consoles als de N64 en de PlayStation 1. Ik durf met zekerheid te zeggen dat deze unieke combi veel gamers zal aanspreken.
Conclusie
Tot dat The last Tinker op mijn pad kwam kende ik Mimimi Productions niet. Inmiddels heb ik groot respect voor deze studio. Ze hebben in verhouding tot de grote ontwikkelaars met beperkte middelen een fantastische game gebracht die vanaf 12 mei voor alle PC gamers beschikbaar zal zijn op steam voor een vriendelijke prijs. Op een later tijdstip zullen ook de PlayStation 4 en Xbox One bezitters het spel kunnen bemachtigen.
Als ik dan een optelsom moet maken dan vind ik dat de sfeer en de gameplay enorm veel punten scoren. Ook wat je krijgt voor je geld is het meer dan waard. Maar ook zijn er minpunten. Tijdens flinke gevechten deed de camera niet altijd wat hij zou moeten doen en ondanks dat je je door pittige gevechten een lastige puzzels moest heen worstelen word je toch aardig aan je arm mee genomen wat er voor zorgt dat de wat meer ervaren gamer na een ruime 10 uur gameplay het spel echt wel heeft uitgespeeld. Je kan dan natuurlijk de levels opnieuw spelen om de laatste kwasten te verzamelen maar heel veel anders is er eigenlijk dan niet meer te doen.
Ik wil iedereen die van bekende titels als Banjo & Kazooie, Ratchet & Clank of Jak & Daxter houden dit spel echt aanraden. De plus punten wegen ver op tegen de minpunten en het verhaal, de puzzels en de sfeer gaan je zeker mee nemen in Tinkerworld!
365Gaming Verdict: 8
