Review – XCOM 2

Het is 20 jaar geleden dat iedereen flink gefaald heeft. De aliens waren de grote overwinnaars en spreiden hun terreur over de aarde onder de naam Advent. De wereld bevolking kan niks meer beginnen en gaat gebukt onder het geweld van deze gemuteerde freaks!

Ik hoor de meesten die de voorganger van XCOM 2 heeft gespeeld zeggen dat ze inderdaad een jaar of 4 volledig gefaald hebben en ze Enemy Unknown niet tot een goed einde konden brengen. Een enkeling zal dit echter wel hebben gedaan, maar heeft gewoon pech want Firaxis gaat er gewoon van uit dat iedereen gefaald heeft. En dit is niet zonder reden aangezien de XCOM serie onverbiddelijk is en meer dan uitdagend is. Je zou zelfs kunnen zeggen dat de game er alles aan doet om jou te zien falen. Laten we eerlijk zijn, dit is toch best wel verfrissend tussen alle games die op ons af komen waarbij we aan de hand worden meegenomen tot een “Ze leefde nog lang en gelukkig” einde.

In XCOM 2 zal de terugkerende speler zich al snel vertrouwd voelen, aangezien de game op veel vlakken vergelijkbaar is met zijn voorganger. Maar ook zijn er wel wat positieve verschillen. Laten we eerst eens kijken naar het verhaal. Er is maar weinig over van XCOM en wat er nog is moet het doen met een flink beschadigde basis vol met rommel dat door de aliens is achter gelaten. Toch geeft XCOM het nog niet op en samen met jou word er een plan opgezet om de aliens te verdrijven. Gelukkig zijn er op verschillende plekken nog verzetsgroepen waar we zo snel mogelijk contact mee moeten zoeken. Deze groepen zorgen voor extra mankracht om de basis weer volledig op te bouwen en voor de nodige resources.

Gelukkig hebben wij in onze strijd een flink aantal zaken tot onze beschikking. We kunnen allerlei zaken onderzoeken, we kunnen wapen upgrades looten en gebruiken voor onze troepen, we kunnen onze troepen promoten met elke keer een keuze op welk vlak wij dit willen en ga zo maar door. Maar ook onze vliegende basis, The Avanger, kunnen wij verder uitbouwen door de rommel van de aliens op te ruimen en zo onze eigen ruimtes er in te bouwen. Nu word je hierbij wel door missies enigszins begeleid. Zo zal de eerste ruimte waarschijnlijk bij iedereen de Proving Ground gaan worden, aangezien dit van ons gevraagd word. Al deze zaken zijn ook hard nodig want de battles op de random gegenereerde maps zijn echt onverbiddelijk!

Zei ik nou Random gegenereerd? Ja zeker! Firaxis heeft er voor gekozen dat elke map veranderd. Dit betekend dus dat in elke missie het doel het zelfde blijft net zoals het aantal tegenstanders, maar dat de omgeving en het droppunt van jou troepen, maar ook de plekken waar de aliens je opwachten, telkens veranderen. Denk je dus dat je even op youtube een walktrough kan bekijken om je te helpen of wanneer je opnieuw begint met de game je weet wat er gebeurd, dan heb je het mis. Dit is echt een hele toffe toevoeging, het zorgt er alleen wel voor dat een toch al onvergefelijke game nog een tandje lastiger word om te kraken.

Elke keuze die je maakt, hoe onschuldig die ook is, kan flinke gevolgen hebben verderop in de game. Dit zorgt er dus voor dat menig gamer in een positie zal komen waarop ze er voor keizen om de game volledig opnieuw te beginnen. Persoonlijk vind ik dit een flinke plus. Zeker doordat elke missie anders lijkt te zijn door de random maps. Het zorgt voor flinke extra gameplay uren, maar ook voor een hoge replay waarde. Nu maakt of valt een game als deze natuurlijk bij de combat. En dat zit wel snor. Het is goed nadenken geblazen tijdens de missies en elke keuze in deze turned based combat heeft flinke gevolgen voor de uitkomst. Denk je bijvoorbeeld de zaak voorzichtig aan te pakken en met kleine stapjes in volledige cover van de omgeving naar je target te bewegen, dan zal je merken dat in veel missies je zal falen aangezien je vaak ook een maximaal aantal beurten hebt om je target te halen. Zet je echter grote stappen en neem je het risico, dan zal je opeens omsingeld zijn door aliens. Deze zijn namelijk in eerste instantie niet zichtbaar door een soort van fog of war! Wanneer je ze dan eenmaal gespot hebt is het vaak te laat. Ook de cover wil niet altijd zeggen dat je save zit. Veel van de omgeving is namelijk kapot te schieten waardoor je cover al snel kan veranderen in een hoopje puin.

Ook de types aliens zijn afwisselend. Dit kan variëren tussen standaard aliens, die relatief eenvoudig te elimineren zijn, tot aliens die enorm groot en sterk zijn. Ook zien we bijvoorbeeld aliens die aan mind control doen en je troepen volledig kan laten freaken of juist tegen je kan laten keren. En wat dacht je ervan als je alle moeite hebt gedaan om er één uit te schakelen en deze dan vervolgens weer tot leven word gebracht door zo’n alien? Je begrijpt al wel dat er dus een flinke dosis aanpassing vermogen en creatief denken van je vereist word.

De turn based combat is echt goed uitgewerkt. Elke stap en elke keuze die je maakt word goed opgepakt door de vijand en je hebt genoeg mogelijkheden tot je beschikking om het een eerlijke strijd van te maken. Toch kwam ik hier wel de eerste minpuntjes tegen. Vanuit elke positie kan je namelijk kiezen welke alien je wilt aanvallen en vaak genoeg gebeurde me het dat ik misschoot bij een volledig vrij schotveld terwijl ik raak schoot wanneer dit eigenlijk onmogelijk had moeten zijn (1 meter afstand bijvoorbeeld). Ook op grafisch gebied kwam ik hier regelmatig bugs tegen die je eigenlijk niet wil zien. En toch is XCOM 2 de beste turn based strategie die ik in lange tijd gespeeld heb.

Ondanks die grafische kleine bugs en haperingen moet ik zeggen dat alles er echt fantastisch uit ziet. Ook tijdens de combat word je elke keer getrakteerd op mooie animaties waarbij je jouw troepen of juist de tegenstander zich ziet verplaatsten of de aanval ziet inzetten. Dit blijft dus niet beperkt tot een boven aanzicht. De cutscenes, de omgeving, de personages, het ziet er allemaal gewoon geweldig uit.

Ben je dus wel in voor een flinke uitdaging, houd je van dit type combat en heb je een uurtje of 50 over voor een erg toffe game dan mag je deze niet missen. Houd er wel rekening mee dat je regelmatig flink gefrustreerd zal raken en dat Firaxis er echt alles aan zal doen om jou te laten falen. De kleine minpuntjes zoals de bugs en de toch wel wat cliché matige story zal je snel links laten liggen en vooral de erg dikke combat, de afwisseling en de toffe graphics zullen de overhand gaan krijgen en je uren lang gaan zoet houden. En dat kan dan ook alleen maar beloond worden met een hele dikke score!