Broken Sword 5 – The Serpent’s Curse….let’s click, click, click, click and click some more.
Ik hou van spellen waar een rust element in zit…en nee, niet alleen omdat ik de 40 jaar al voorbij ben…en nee, niet omdat ik een vrouw ben ;). Maar ik vind het gewoon heerlijk om afwisseling te hebben, ook met gamen. Niet alleen de hectiek in een spel en snelheid, maar ook rustig achterover hangen en een spel ontdekken zonder continu op het puntje van je stoel te moeten zitten en voorbereid zijn op een monster of zombie die je als lunch wil nemen 😉
Broken Sword 5 – The Serpent’s Curse is zeker een mooie voor in dat rijtje, want er gebeurd totaal niets waarbij je ook maar enigszins druk voelt. Het is echt ouderwets point & click, puzzles oplossen en door de conversaties heen klikken. Het is zelfs zo lay-back dat ik op sommige punten echt iets had van schiet nu eens een beetje op 😉
Na de succesvolle Kickstarter voor dit vervolg in de reeks kwam part 1 & part 2 los uit voor de PC & tablet en sinds kort zijn ook de PS4 & X1 aan het lijstje toegevoegd. Los van het feit dat er wat extra animaties zijn toegevoegd (met name de introductie in een soort van graphic novel stijl) is met name het feit dat je het spel als 1 geheel speelt erg welkom. Want bv de PC gamers moesten iets van 4 maanden wachten voor ze verder konden met het verhaal.
Nu moet ik bekennen dat ik de vorige delen van deze reeks niet had gespeeld, maar dit is eerlijk gezegd niet echt storend. Er zijn wel wat verwijzingen in het spel naar vorige delen, bv doordat je een aantal mensen tegenkomt die je “herkend” uit vorige avonturen, maar als je de link niet kunt leggen, dan mis je geen essentiële informatie om dit deel te spelen.
Ook de chemistry tussen hoofdrolspelers George en de lieftallige Franse reporter Nico is duidelijk eentje die al langer speelt en zonder iets te weten de vorige delen kun je al raden dat 2 al een tijdje bezig zijn met het “net-niet-een-relatie-willen-maar-toch-eigenlijk-wel“. Omdat ik de vorige delen niet heb gespeeld kan ik niet zeggen of dit altijd al zo was, maar ik kan me voorstellen dat de personen die het wel eerder hebben gespeeld zullen denken “kom-op-zeg!-ga-nu-eens-een-relatie-beginnen-het-is-toch-overduidelijk-dat-jullie-dat-beiden-willen” 😉
Ok, genoeg quotes, laten we even naar het verhaal gaan kijken… In The Serpent’s Curse begin je na de introductie bij een overval op een galerie in Parijs waar het schilderij “La Maledicció” is gestolen en de eigenaar van de galerie is vermoord. George is op de crime-scene als vertegenwoordiger van de verzekeringsmaatschappij die het schilderij heeft verzekerd en komt al snel achter het feit dat het geen gewone overval is geweest.
Maar nog veel belangrijker dan het oplossen van de overval en de moord is het verhaal achter “La Maledicció” en de rechtmatige eigenaar van het schilderij. Want dit schilderij is een puzzelstukje in een groter geheel, een ouderwetse strijd….die begint als Good vs Evil maar meer diepgang krijgt door een andere perceptie…namelijk balans.
Dat klinkt vaag zul je misschien denken…maar het leukste uit Broken Sword 5 was voor mijn eigenlijk niet eens het spel zelf of het verhaal, maar de achterliggende boodschap met Gnostische inslag. Je kunt dit oppervlakkig opvatten of er dieper op ingaan, voor mij is het een mega interessant onderwerp wat ik niet 1,2,3 had verwacht bij een “simpel” point & click spel to be honest….wat eigenlijk is het een heel zwaar onderwerp.
Wees niet bang, ze gaan niet de gnostische leer tot in de details uitleggen, maar de strijd Good vs Evil wordt onder de loep genomen in het verhaal. Wat is goed en wat is kwaad, en is Lucifer wel Satan etc. De priester die je in de begin scene tegenkomt verteld je over het schilderij, en dat het een bron van kwaad is. Maar je komt ook in contact met de familie die het schilderij in bezit had jaren geleden….en leert hun verhaal achter het schilderij….en dat gaat toch anders dan dat je verwacht…
De intriges zijn een erg leuke ontwikkeling die het verhaal diepgang geven, en ook meteen voor een leuke afwisseling van puzzelelementen zorgen. Daar waar je in deel 1 van het verhaal met name puzzels oplost die de overval moeten verklaren (iets te makkelijk puzzels btw) gaat deel 2 in op het mysterie van het schilderij. De reden waarom het ooit gestolen is, de geheimen die het schilderij verstopt en nog veel meer. De puzzels in deel 2 gaan net als het verhaal wel moeilijker worden…maar ik zelf vond dat juist perfect passen bij de diepgang in het verhaal.
Maar het is zeker niet alleen maar diepgang, er zit ook erg leuke humor in het spel….helemaal de humor rondom de verstopte achievements (waar ik ook niet over ga zeggen natuurlijk 🙂 ). De afwisseling binnen het spel maakt het voor mij extra leuk: de afwisseling van soorten puzzels, de omgeving (Frankrijk, Engeland, Spanje) en tussen oppervlakkige humor en diepgang…er is echt genoeg te doen en te zien.
Natuurlijk zijn er ook mindere dingen, dat is nu eenmaal altijd zo. Zoals ik al eerder aangaf, er zijn scenes waarbij de conversaties gewoon te lang zijn waardoor het risico is dat je te snel doorklikt omdat je gewoon door wilt. De mensen op de achtergrond (bv tussen café en Sacré-Cœur in 1e deel) hadden iets meer afwisselend gemogen…nu lopen dezelfde mensen steeds heen en weer.
Sommige stukken kloppen niet waardoor ze geloofwaardigheid verliezen (zoals direct moeten plassen 2 seconden na iets te drinken)…maar het is ook weer niet zo’n probleem dat het storend werkt bij het spelen. Het verhaal lijkt met name in deel 2 soms iets te vaak heen en weer te switchen en ook lijken daardoor essentiële stukken uit het verhaal bijna afgeraffeld. Daar waar deel 1 soms te langdradig leek op bepaalde stukken is het alsof ze in deel 2 iets moesten inhalen om nog alle informatie te geven.
Het menu vond ik erg aan de saaie kant voor een console versie, het zag er echt uit als een tablet spel to be honest, maar de graphics en gameplay maken veel goed. Met name de verschillende omgevingen spraken me erg aan, ze waren allemaal erg mooi gemaakt met de handgemaakte look en ook veel details. Ook de speelduur is voor een spel als dit (en met dit prijskaartje) is ruim voldoende en het gaat zeker voor een aantal uren plezier zorgen.
Zelf ga ik op zoek naar de vorige delen om die toch maar te spelen. Ik kwam tijdens mijn zoektocht naar de foto’s namelijk tegen en ik werd toen extra benieuwd naar de andere delen die er dus ook al erg gaaf uitzien. Misschien dat Revolution Software deze ook nog een keertje gaat uitbrengen 😉