Oorlog is gruwelijk.
Gezinnen met een vernield huis.
Kinderen die hun ouders verliezen.
Ouders hun kinderen verliezen.
Ondertussen zitten wij lekker warm thuis terwijl we op onze iPad deze review aan het lezen zijn. Aan het beslissen of we deze game willen kopen terwijl onze collectie al vol zit. Vol met games waar we andere mensen in doodschieten.
This War of Mine is een spel van 11 bit studios waarin je de oorlog op een andere manier beleefd dan normaal. Het is namelijk een game waarin je een aantal mensen speelt die proberen te overleven tijdens een oorlog. Je speelt de game als een 2D platform perspectief game waarin je de mensen taken kan geven om te doen. Dit doe je terwijl er dagen langzaam en vol tegenslag voorbij gaan met de hoop dat morgen een betere dag wordt.
Een dak boven je hoofd om mee te beginnen
Overdag ben je vooral bezig met het klussen aan je schuilplaats. Je speelt de game namelijk vanuit een kapotgeschoten huis waar nog veel aan te verbeteren valt. Je begint maar met één bed voor drie man, een amper gevulde voorraadkast en geen verwarming.
Je kan je huis verder repareren, een goede CV ketel bouwen, planten gaan kweken en regenwater opvangen om het overleven makkelijker te maken, of je bouwt nieuw gereedschap en wapens. Maar om dat te doen heb je materialen nodig, en je huis heeft maar een beperkte hoeveelheid aan spullen.
Dus je moet er op uit om voorraden te verzamelen. Overdag is te gevaarlijk omdat je dan te makkelijk te zien bent, dus je gaat er ’s nachts op uit. Met een overlevende ga je op pad naar een locatie waar je kan zoeken naar goede materialen of eten. Maar niet elke locatie is verlaten of er zitten deuren op slot en daarom is het verstandig om goed voorbereid op pad te gaan. Maar als je jezelf volstopt met gereedschap heb je geen ruimte meer voor loot, dus je moet goed overwegen wat je meeneemt.
Ziektes, vrieskou en overvallers
Als je al met loot weet thuis te komen, heb je kans dat de boel is overvallen. Omdat je huis nog flink beschadigd was kunnen overvallers makkelijk naar binnen. Dat kan je voorkomen door je huis te repareren. Maar de vorige locaties hadden amper eten, dus misschien wil je eerst focussen op zelfvoorzienend zijn in de voedselvoorraad. En vergeet niet dat de winter er aan komt, dus een goede kachel met brandhout mag je niet vergeten.
Ondertussen is een van je overlevenden ziek geworden en hij heeft medicijnen en bedrust nodig. Maar daardoor slapen de anderen overlevenden slecht, dus die zijn zelf gevoeliger voor fouten en krijgen een slecht humeur. En dan staat er ook nog een andere overlevende aan de deur, die graag bij je wil komen om te overleven. En we hebben al zo weinig te eten voor drie man…
Gelukkig zijn er ook fijne momenten, zoals een handelaar die je kan helpen de goede spullen te krijgen en mensen die je hulp nodig hebben maar uiteindelijk je daar voor belonen. En zodra het weer nacht is kan je weer op pad waar je ook andere overlevenden kan tegenkomen die je kan helpen of met ze ruilen voor betere spullen. Maar op andere locaties zijn er militairen met kwade bedoelingen of overlevenden die meteen op je schieten.
Consequenties en verdriet
Op een locaties waar er veel werd geschoten besloot ik een van die mensen te vermoorden. Toen haar vrienden het lijk zagen stortte hun leven in en ze raakten wanhopig en in paniek. Ze gingen machteloos naast haar zitten en begonnen huilend terug te denken aan hun studententijd samen. Het bleken uiteindelijk drie vrouwen te zijn die doodsbang waren voor de soldaten waren en daarom zo aggressief reageerden op mijn mannelijke overlevende.
Ik had direct een klotegevoel. Omdat je de game niet kan terugdraaien is de enige manier om deze situatie beter aan te pakken de game opnieuw te starten. En als er iemand in je groep doodgaat heeft dat zo’n impact dat je er net zo van baalt. Keer op keer de game opnieuw starten om te proberen beter te doen dan de vorige keer is de enige manier om de keuzes beter te laten uitpakken.
En vaak mag je sowieso overnieuw beginnen na een tijdje. Als je sterkste overlevende doodgaat en je kan amper meer looten overleef je al snel de winter niet meer. Het halen van het einde is dus een flinke opgave. Dat was ook wat ik als doel had gezet voordat deze review online kwam en verdorie, dat was best pittig. Na een tijdje leer je alle locaties wel kennen en kan je beter omgaan met de uitdagingen maar makkelijk wordt het er niet op.
De andere kant van een oorlog
We worden in ons leven veel geconfronteerd met geweld tijdens een oorlog. We leren over veldslagen, zien F16s op televisie naar Afghanistan gaan en lezen over geweldadige conflicten in de krant. Het grootste deel wat we zien is geweld en het deel waar we liever niet over nadenken zijn de gevolgen van al dat geweld. Stilstaan bij de wanhoop die mensen daar moeten voelen doen we liever niet. Het liefste kopen we dat af door rond de kerst geld te doneren aan 555 of Serious Requests.
Wij leven in een geweldig land, waar je veilig bent op straat en een dak boven je hoofd hebt. We leven niet in angst en onzekerheid of we de volgende dag nog wel gaan halen. En dat is precies wat This War of Mine geweldig neerzet. Dit is niet zomaar een oorlogsgame waar je skills getest worden. Dit is een spel waar je in een vreselijke situatie zit en alles moet doen om te overleven. En soms is dat niet eens genoeg.
11 Bit studios heeft voor deze game samengewerkt met War Child. Een deel van de opbrengsten wordt gedoneerd aan War Child en de game helpt er bij om meer bewustzijn te creëren over hoe het overleven in een oorlog moet zijn voor de normale mens. En met een beetje geluk leren de kinderen die dit spel spelen wat meer over hoe gruwelijk het leven is voor de kinderen die dit spel in het echt meemaken.
Eindconclusie
This War of Mine is een bijzonder spel om te spelen en behoorlijk confronterend als je er bij stil staat dat wat je speelt in het spel gewoon gebeurt in het echt. De traumatiserende ervaring van een Oorlogssituatie zal de komende jaren niet in een spel te stoppen zijn maar This War of Mine doet er alles aan om ons bewust te maken van hoe het moet voelen om daar te overleven.
Ik kan nu wel opnoemen dat er geen bugs in de game zaten en dat het erg goed te spelen is en dat je voor €20 euro een goede game krijgt en meteen War Child sponsort. Maar dat heeft geen impact op het eindcijfer of de beleving die je krijgt tijdens het spelen.
Ik geef alleen een 10 als een spel daadwerkelijk iets veranderd heeft, zoals de eerste adventure games en Halo deden. En dat is precies wat deze game doet. Het gaat hier niet om high scores. Het achterliggende doel is bewustwording van hoe geweldig goed wij het wel niet hebben en hoe onmogelijk het is voor de mensen die toevallig daar geboren zijn.
