Review – Valkyria Chronicles Remastered

De naam Valkyria Chronicles zal bij vele al een aantal mooie herinneringen oproepen. Deze game is oorspronkelijk uitgegeven door Sega op de Playstation 3 in 2008. Ondertussen raken we gewend aan het begrip ‘Remaster’ en vonden ze het dus tijd om ook van Valkyria Chronicles een geremasterde versie uit te brengen voor op de PS4.

Om heel eerlijk te zijn heb ik deze game zelf nooit gespeeld en ben dus helemaal blanco begonnen aan Valkyria Chronicles. Om te beginnen met de basics, is dit een tactical role-playing game die zich afspeelt tijdens een fictieve oorlog in 1932. Ondanks dat je meerdere personage’s kunt bespelen, wordt je meegenomen in het verhaal als de personage Melkin.

Melkin is een student op de universiteit en houdt zich voornamelijk bezig met het bestuderen van de natuur en biologie. Totdat de oorlog ook zijn stad bereikt en hij zal moeten meehelpen om de vijand tegen te houden. De game verteld het verhaal door middel van een soort boek principe. Zo is het hoofdmenu ook een boek en is elke missie of filmpje een chapter. Het begint allemaal een beetje langzaam en krijg je voornamelijk korte filmpjes te zien in de oude Sega/Nintendo stijl. Maar naarmate het verhaal vordert, veranderen de filmpjes in daadwerkelijke missies.

Tijdens de missies zul je continu bezig zijn met het verslaan van grondtroepen of jezelf veilig positioneren en het verslaan van tanks. Dit alles gebeurt door het turn-based principe. Dit houd dus in dat zowel jij als de computer om de beurt aan zet zijn. Hierdoor moet je dus voorzichtiger aan de slag gaan met het positioneren van jouw spelers zodat zij niet ten prooi vallen aan de tegenstander zodra jij niet meer aan de beurt bent. In het begin van de game lijkt dit nog niet echt moeilijk te zijn en is bijna alles wat je doet goed. Echter is dit dus steeds belangrijker naarmate je vordert in het verhaal. Je hoofdpersonages moeten de missie zien te overleven en je hebt maar een bepaald aantal turns waarin jij de missie moet voltooien. Lukt je dit niet, of sterft 1 van de personages? Dan kun je opnieuw beginnen aan de missie.

Naast het feit dat je maar een bepaald aantal beurten hebt om de missie uit te spelen, kun je ook maar een beperkt aantal personages aansturen per beurt. Het aansturen van personages kost ’tokens’ en deze zul je dus slim moeten inzetten. Zo kan elke personage per beurt maar 1 keer schieten en heb je een bepaalde afstand die je per beurt kunt lopen met een personage. Dit wordt allemaal gereset op het moment dat de tegenstander aan de beurt is, maar dit is wel iets om rekening mee te houden. Daarnaast ben je niet verplicht om alle tokens per beurt op te maken. De tokens die niet worden gebruikt neem je mee naar je volgende beurt en zou je dus kunnen helpen om getroffen personages veilig te stellen zodat hun levensbalk weer wat voller wordt. Al met al is het dus erg belangrijk dat je de juiste tactische beslissingen neemt en niet zomaar met iedereen naar de enemy rushed.

Valkyria Chronicles laat je dus op een andere manier nadenken en het is belangrijk dat je tactisch moet nadenken over de juiste zet. Om eerlijk te zijn moet ik heel eerlijk zeggen dat ik het niet weet of het waard was om deze game te remasteren. Ondanks dat het een interessant verhaal is en alles prima werkt, merk je er vrijwel niets aan dat het een remaster is. Dit zou tevens kunnen komen door de stijl van tekenen die is gebruikt in de game en dus weinig zichtbare verbetering met zich mee zou kunnen brengen. Maar ik kan me wel indenken dat als je deze game vroeger grijs hebt gespeeld, dat je staat te springen om weer aan de slag te kunnen met Valkyria Chronicles. Dus als je houdt van turn-based games, de retro-Sega stijl of al eerder verslaafd was aan Valkyria Chronicles, heb je voor 20 euro een koopje in de store met een erg vermakelijke game met een interessant verhaal.